32
woord Engels, maar waren de schaamte daarover
helemaal voorbij, omdat ze qua verdiensten de
salarisdirecteuren van de weg bliezen. Dat
maakte hen ook vier keer zo relaxed en gezellig.
Maar ze waren vooral origineel.’ op: je moet komen. Dat was altijd rond lunchtijd.
Na 14.00 uur was Henk niet meer aanspreekbaar
en toch had hij een motorisch geheugen. Nu
wordt er op een heel andere manier zaken
gedaan. Veel professioneler.’
En nu? En moeilijker waarschijnlijk.
‘Het merendeel van de grote Rotterdamse
bedrijven wordt tegenwoordig geleid door de
Nyenrode-generatie. Facts and fi gures. Qua
beslissingsbevoegdheid is het landschap veryupt.
Allemaal een snel verstand, allemaal een titel
voor hun naam. In hun vakgebied allemaal
virtuoos, anders waren ze niet voor die topbanen
in aanmerking gekomen. Maar veelal niet eens
Rotterdammers, terwijl wij nog voornamelijk
zaken hebben gedaan met de grondleggers van
bedrijven en die wisten verdomd goed waar in
hun eigen stad Kitje Kool had gestaan. Dat waren
zelfbeslissers, die geen verantwoording
behoefden af te leggen aan een raad van
commissarissen. Je hoefde met hen ook geen
bezoekafspraken te maken, je wist precies waar
je ze kon vinden, in de Ballentent, bij Old Dutch,
in Courzand of café ’t Vliegveld in de Waalhaven.’ ‘Ongetwijfeld. Ik vind het daarom een prestatie
van grote omvang dat Jan Smit dit blad zo mooi
op de rails heeft kunnen houden. Er zit nu wel
een fi losofi e achter. Ik deed maar wat. Maar we
zaten altijd wel voor in het peloton. Toen internet
kwam, snapte ik er helemaal niets van, maar
overal in het land werden er door spiksplinter-
nieuwe internetbedrijven workshops gehouden
en dan zorgde ik aan het einde van de middag
voor een beetje verstrooiing met een lezing over
de telecommunicatie in het Oostblok. En dan
tikte na afl oop de directeur van Ordina en later
die van MAI-computers me op de schouders en
riep: kan jij ook zo’n blad als Friends in Business
voor ons maken? En dan werd ik me toch een
partij charmant.’
En die zaken werden wekelijks
afgestroopt? ‘Niks, behalve dat vóór de val van de muur landen
als Roemenië en Bulgarije gewoon om twaalf uur
’s nachts dicht gingen. En dat je daar een
telefoongesprek vier uur tevoren collectcall
moest aanvragen en dat je dan uren je hotel-
kamer niet durfde te verlaten. Fax en internet
bestonden toen nog niet. Sportjournalisten
hebben wat afgetobd om verbinding met Holland
‘Ja dat deed onze Chroniqueur, Henk Donia. Dag
in dag uit, omdat hij het gezellig vond. Henk
kende iedereen en iedereen kende Henk. En hij
schreef ook nog eens briljant. Dankzij hem
wisten we precies wie belangstelling had om
partner te worden. Een enkele keer belde hij ook
Wat wist jij over telecommunicatie in
het Oostblok?
te krijgen. Daar hield ik een lezing over van drie
kwartier met in de hoofdrol de sherrykoning van
het Westland, wiens meisjes in het Oostblok
eerder op zijn kamer waren dan zijn koffers. Hij
was supporter van Feyenoord en gaf gratis
nylons weg, die Jan van Beveren, de doelman van
het Nederlands elftal, voor hem kocht bij de
Dalon-fabriek in Emmen. Allemaal waar gebeurd
en na zo’n zware workshop over internet ging
zo’n verhaal erin als koek.
Nog steeds heb ik helder voor de geest dat ik de
Amerikaanse directeur van MAI-computers
moest interviewen, die vanachter zijn bureau zei:
"Binnen drie jaar bestaat de postbode niet meer,
want dan krijg ik hier op dit scherm al mijn post
binnen en ik kan ook nog gelijk antwoorden." Ik
heb hem toen slaafs geciteerd, maar ik dacht: die
man is gek. Niet dus.’
Fascinerende tijd dus, dertig jaar
terug.
‘Er waren toen nog uitsluitend tekstverwerkers,
met bewaarfl oppies en een printer. Daarna
werden de teksten voor Friends in Business
uitgedraaid op het gewenste lettertype.
Vervolgens knippen en plakken op opmaakvellen.
Het was de wereld van de cicerolat. En niks
paste. Maar in vergelijking met de tijden van een
ouwe zetterij was dat al een opzienbarende
verbetering. Ik heb de typograaf en het lood nog
meegemaakt en als ik jongeren vertel dat je bij
het zetten van een krant de tekst ondersteboven
moest leren lezen, kijken ze je glazig aan. Als er
haast was, ging het inkorten van de tekst met de