FCHD OPVBIBLE | Page 799
و ﺑﺮﻧﺞ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻮب ﭘﻮﺳﯿﺪه. 82ﺗﯿﺮﻫﺎی ﮐﻤﺎن او را ﻓﺮار ﻧﻤﯽدﻫﺪ و ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻓﻼﺧﻦ ﻧﺰد او ﺑﻪ ﮐﺎه
ﻣﺒﺪل ﻣﯽﺷﻮد. 92ﻋﻤﻮد ﻣﺜﻞ ﮐﺎه ﺷﻤﺮده ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺰراق ﻣﯽﺧﻨﺪد. 03در زﯾﺮش ﭘﺎرهﻫﺎی
ﺳﻔﺎل ﺗﯿﺰ اﺳﺖ و ﮔﺮدون ﭘﺮ ﻣﯿﺦ را ﺑﺮ ﮔﻞ ﭘﻬﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ. 13ﻟﺠﻪ را ﻣﺜﻞ دﯾﮓ ﻣﯽﺟﻮﺷﺎﻧﺪ و درﯾﺎ را
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎﺗﯿﻠﭽﻪ ﻋﻄﺎران ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ. 23راه را در ﻋﻘﺐ ﺧﻮﯾﺶ ﺗﺎﺑﺎن ﻣﯽﺳﺎزد ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﻟﺠﻪ را
ﺳﻔﯿﺪﻣﻮ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ. 33ﺑﺮ روی ﺧﺎک ﻧﻈﯿﺮ او ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﻪ ﺑﺪون ﺧﻮف آﻓﺮﯾﺪه ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. 43ﺑﺮ
ﻫﺮﭼﯿﺰ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪ و ﺑﺮ ﺟﻤﯿﻊ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺳﺮﮐﺶ ﭘﺎدﺷﺎه اﺳﺖ.«
24
و اﯾﻮب ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺟﻮاب داده، ﮔﻔﺖ: 2»ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﯽ، و
اﺑﺪا ﻗﺼﺪ ﺗﻮ را ﻣﻨﻊ ﻧﺘﻮان ﻧﻤﻮد. 3ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﻮرت را ﺑﯽﻋﻠﻢ ﻣﺨﻔﯽ ﻣﯽﺳﺎزد؟ ﻟﮑﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ
ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﺗﮑﻠﻢ ﻧﻤﻮدم. ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﻮق از ﻋﻘﻞ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ. 4اﻵن ﺑﺸﻨﻮ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ
ﮔﻮﯾﻢ؛ از ﺗﻮ ﺳﺆال ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ ﻣﺮا ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺑﺪه. 5از ﺷﻨﯿﺪن ﮔﻮش درﺑﺎره ﺗﻮ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﻟﯿﮑﻦ اﻵن ﭼﺸﻢ
ﻣﻦ ﺗﻮ را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ. 6از اﯾﻦ ﺟﻬﺖ از ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﮐﺮاﻫﺖ دارم و در ﺧﺎک و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ.«
7و واﻗﻊ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪ اﯾﻮب ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻟﯿﻔﺎز
ﺗﯿﻤﺎﻧﯽ ﻓﺮﻣﻮد: »ﺧﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ و ﺑﺮ دو رﻓﯿﻘﺖ اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪه، زﯾﺮا ﮐﻪ درﺑﺎره ﻣﻦ آﻧﭽﻪ راﺳﺖ اﺳﺖ
ﻣﺜﻞ ﺑﻨﺪهام اﯾﻮب ﻧﮕﻔﺘﯿﺪ. 8ﭘﺲ ﺣﺎل ﻫﻔﺖ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ و ﻫﻔﺖ ﻗﻮچ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﻧﺰد ﺑﻨﺪه ﻣﻦ
اﯾﻮب رﻓﺘﻪ، ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺑﮕﺬراﻧﯿﺪ؛ و ﺑﻨﺪهام اﯾﻮب ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺷﻤﺎ دﻋﺎ ﺧﻮاﻫﺪ
ﻧﻤﻮد، زﯾﺮا ﮐﻪ او را ﻣﺴﺘﺠﺎب ﺧﻮاﻫﻢ ﻓﺮﻣﻮد، ﻣﺒﺎدا ﭘﺎداش ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ، ﭼﻮﻧﮑﻪ
درﺑﺎره ﻣﻦ آﻧﭽﻪ راﺳﺖ اﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﻨﺪهام اﯾﻮب ﻧﮕﻔﺘﯿﺪ.«
9ﭘﺲ اﻟﯿﻔﺎز ﺗﯿﻤﺎﻧﯽ و ﺑﻠﺪد ﺷﻮﺣﯽ و ﺻﻮﻓﺮ ﻧﻌﻤﺎﺗﯽ رﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن اﻣﺮ
ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮد، ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؛ و ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻮب را ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻓﺮﻣﻮد. 01و ﭼﻮن اﯾﻮب ﺑﺮای اﺻﺤﺎب ﺧﻮد
دﻋﺎ ﮐﺮد، ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺼﯿﺒﺖ او را دور ﺳﺎﺧﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﻮب دو ﭼﻨﺪان آﻧﭽﻪ ﭘﯿﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد
ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد. 11و ﺟﻤﯿﻊ ﺑﺮادراﻧﺶ و ﻫﻤﻪ ﺧﻮاﻫﺮاﻧﺶ و ﺗﻤﺎﻣﯽ آﺷﻨﺎﯾﺎن ﻗﺪﯾﻤﺶ ﻧﺰد وی آﻣﺪه، در
ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﺎ وی ﻧﺎن ﺧﻮردﻧﺪ و او را درﺑﺎره ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ر