FCHD OPVBIBLE | Page 779

‫ﻣﯽاﻧﺪﯾﺸﯿﺪ. 82زﯾﺮا ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﺪ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺧﺎﻧﻪ اﻣﯿﺮ، و ﺧﯿﻤﻪﻫﺎی ﻣﺴﮑﻦ ﺷﺮﯾﺮان؟ 92آﯾﺎ از راه ﮔﺬرﯾﺎن‬ ‫ﻧﭙﺮﺳﯿﺪﯾﺪ؟ و دﻻﯾﻞ اﯾﺸﺎن را اﻧﮑﺎر ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻧﻤﻮد، 03ﮐﻪ ﺷﺮﯾﺮان ﺑﺮای روز ذﻟﺖ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و در روز ﻏﻀﺐ، ﺑﯿﺮون ﺑﺮده ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. 13ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ راﻫﺶ را ﭘﯿﺶ روﯾﺶ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ، و‬ ‫ﺟﺰای آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺑﻪ او ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟ 23ﮐﻪ آﺧﺮ او را ﺑﻪ ﻗﺒﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد، و ﺑﺮ ﻣﺰار او‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد. 33ﮐﻠﻮﺧﻬﺎی وادی ﺑﺮاﯾﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽﺷﻮد و ﺟﻤﯿﻊ آدﻣﯿﺎن در ﻋﻘﺐ او‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﻓﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻞ از او ﺑﯿﺸﻤﺎره رﻓﺘﻪاﻧﺪ. 43ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮا ﺗﺴﻠﯽ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽدﻫﯿﺪ ﮐﻪ در‬ ‫ﺟﻮاﺑﻬﺎی ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺾ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ!«‬ ‫22‬ ‫ﭘﺲ اﻟﯿﻔﺎز ﺗﯿﻤﺎﻧﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: 2»آﯾﺎ ﻣﺮد ﺑﻪ ﺧﺪا ﻓﺎﯾﺪه ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮد‬ ‫داﻧﺎ ﺑﺮای ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ. 3آﯾﺎ اﮔﺮ ﺗﻮ ﻋﺎدل ﺑﺎﺷﯽ، ﺑﺮای ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﺧﻮﺷﯽ رخ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ؟ ﯾﺎ‬ ‫اﮔﺮ ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮد را راﺳﺖ ﺳﺎزی، او را ﻓﺎﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد؟ 4آﯾﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺮس ﺗﻮ، ﺗﻮ را ﺗﻮﺑﯿﺦ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ؟‬ ‫ﯾﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ داﺧﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟ 5آﯾﺎ ﺷﺮارت ﺗﻮ ﻋﻈﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ و ﻋﺼﯿﺎن ﺗﻮ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﻧﯽ، 6ﭼﻮﻧﮑﻪ‬ ‫از ﺑﺮادران ﺧﻮد ﺑﯽﺳﺒﺐ ﮔﺮو ﮔﺮﻓﺘﯽ و ﻟﺒﺎس ﺑﺮﻫﻨﮕﺎن را ﮐﻨﺪی، 7ﺑﻪ ﺗﺸﻨﮕﺎن آب ﻧﻨﻮﺷﺎﻧﯿﺪی، و از‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن ﻧﺎن درﯾﻎ داﺷﺘﯽ؟ 8اﻣﺎ ﻣﺮد ﺟﺒﺎر، زﻣﯿﻦ از آن او ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺮد ﻋﺎﻟﯿﺠﺎه، در آن ﺳﺎﮐﻦ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد. 9ﺑﯿﻮهزﻧﺎن را ﺗﻬﯽدﺳﺖ رد ﻧﻤﻮدی، و ﺑﺎزوﻫﺎی ﯾﺘﯿﻤﺎن ﺷﮑﺴﺘﻪ ﮔﺮدﯾﺪ. 01ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ داﻣﻬﺎ ﺗﻮ را‬ ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺗﺮس، ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﻮ را ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﺳﺎزد. 11ﯾﺎ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﮐﻪ آن را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯽ و ﺳﯿﻼﺑﻬﺎ‬ ‫ﺗﻮ را ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ. 21آﯾﺎ ﺧﺪا ﻣﺜﻞ آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ؟ و ﺳﺮ ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ﺑﻨﮕﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.‬ ‫31و ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺧﺪا ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﺪ و آﯾﺎ از ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻏﻠﯿﻆ داوری ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻤﻮد؟ 41اﺑﺮﻫﺎ ﺳﺘﺮ اوﺳﺖ ﭘﺲ‬ ‫ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ، و ﺑﺮ داﯾﺮه اﻓﻼک ﻣﯽﺧﺮاﻣﺪ. 51آﯾﺎ ﻃﺮﯾﻖ ﻗﺪﻣﺎ را ﻧﺸﺎن ﮐﺮدی ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﺷﺮﯾﺮ در آن‬ ‫ﺳﻠﻮک ﻧﻤﻮدﻧﺪ، 61ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از زﻣﺎن ﺧﻮد رﺑﻮده ﺷﺪﻧﺪ، و اﺳﺎس آﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻧﻬﺮ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ 71ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪا ﮔﻔﺘﻨﺪ: از ﻣﺎ دور ﺷﻮ و ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮای ﻣﺎ ﭼﻪ ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد؟ 81و ﺣﺎل آﻧﮕﺎه او ﺧﺎﻧﻪﻫﺎی اﯾﺸﺎن را‬ ‫از ﭼﯿﺰﻫﺎی ﻧﯿﮑﻮ ﭘﺮ ﺳﺎﺧﺖ. ﭘﺲ ﻣﺸﻮرت ﺷﺮﯾﺮان از ﻣﻦ دور ﺷﻮد.‬ ‫91»ﻋﺎدﻻن ﭼﻮن آن را ﺑﯿﻨﻨﺪ، ﺷﺎدی ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد و ﺑﯽﮔﻨﺎﻫﺎن ﺑﺮ اﯾﺸﺎن اﺳﺘﻬﺰا ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد.‬ ‫02آﯾﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺎ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻧﺸﺪﻧﺪ؟ و آﺗﺶ ﺑﻘﯿﻪ اﯾﺸﺎن را ﻧﺴﻮزاﻧﯿﺪ؟ 12ﭘﺲ ﺣﺎل ﺑﺎ او اﻧﺲ‬ ‫ﺑﮕﯿﺮ و ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎش. و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﻮال ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ. 22ﺗﻌﻠﯿﻢ را از دﻫﺎﻧﺶ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎ، و‬ ‫ﮐﺘﺎب اﯾﻮب / ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و دوم‬ ‫977‬