FCHD OPVBIBLE | Page 766

‫را ﻣﻨﺤﺮف ﻧﻤﺎﯾﺪ؟ 4ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ ﺑﻪ او ﮔﻨﺎه ورزﯾﺪﻧﺪ، اﯾﺸﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻋﺼﯿﺎن اﯾﺸﺎن ﺗﺴﻠﯿﻢ‬ ‫ﻧﻤﻮد. 5اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺟﺪ و ﺟﻬﺪ ﺧﺪا را ﻃﻠﺐ ﻣﯽﮐﺮدی و ﻧﺰد ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﺗﻀﺮع ﻣﯽﻧﻤﻮدی، 6اﮔﺮ ﭘﺎک و‬ ‫راﺳﺖ ﻣﯽﺑﻮدی، اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﺪ، و ﻣﺴﮑﻦ ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﻮ را ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ. 7و اﮔﺮ ﭼﻪ‬ ‫اﺑﺘﺪاﯾﺖ ﺻﻐﯿﺮ ﻣﯽﺑﻮد، ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺗﻮ ﺑﺴﯿﺎر رﻓﯿﻊ ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪ. 8زﯾﺮا ﮐﻪ از ﻗﺮﻧﻬﺎی ﭘﯿﺸﯿﻦ ﺳﺆال ﮐﻦ، و ﺑﻪ‬ ‫آﻧﭽﻪ ﭘﺪران اﯾﺸﺎن ﺗﻔﺤﺺ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎ، 9ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻣﺎ دﯾﺮوزی ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ، و روزﻫﺎی‬ ‫ﻣﺎ ﺳﺎﯾﻪای ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ اﺳﺖ. 01آﯾﺎ اﯾﺸﺎن ﺗﻮ را ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻧﺪﻫﻨﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﻧﺮاﻧﻨﺪ؟ و از دل ﺧﻮد‬ ‫ﮐﻠﻤﺎت ﺑﯿﺮون ﻧﯿﺎرﻧﺪ؟ 11آﯾﺎ ﻧﯽ، ﺑﯽﺧﻼب ﻣﯽروﯾﺪ، ﯾﺎ ﻗﺼﺐ، ﺑﯽآب ﻧﻤﻮ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ 21ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻨﻮز ﺳﺒﺰ اﺳﺖ و ﺑﺮﯾﺪه ﻧﺸﺪه، ﭘﯿﺶ از ﻫﺮ ﮔﯿﺎه ﺧﺸﮏ ﻣﯽﺷﻮد؛ 31ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺖ راه ﺟﻤﯿﻊ‬ ‫ﻓﺮاﻣﻮشﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا. و اﻣﯿﺪ رﯾﺎﮐﺎر ﺿﺎﯾﻊ ﻣﯽﺷﻮد، 41ﮐﻪ اﻣﯿﺪ او ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻣﯽﺷﻮد، و اﻋﺘﻤﺎدش ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻋﻨﮑﺒﻮت اﺳﺖ. 51ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺗﮑﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻧﻤﯽاﯾﺴﺘﺪ؛ ﺑﻪ آن ﻣﺘﻤﺴﮏ ﻣﯽﺷﻮد و ﻟﯿﮑﻦ ﻗﺎﯾﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ. 61ﭘﯿﺶ روی آﻓﺘﺎب، ﺗﺮ و ﺗﺎزه ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯾﺶ در ﺑﺎﻏﺶ ﭘﻬﻦ ﻣﯽﮔﺮدد.‬ ‫71رﯾﺸﻪﻫﺎﯾﺶ ﺑﺮ ﺗﻮدهﻫﺎی ﺳﻨﮓ درﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد، و ﺑﺮ ﺳﻨﮕﻼخ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ. 81اﮔﺮ از ﺟﺎی ﺧﻮد‬ ‫ﮐﻨﺪه ﺷﻮد، او را اﻧﮑﺎر ﮐﺮده، ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ﺗﻮ را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﻢ. 91اﯾﻨﮏ ﺧﻮﺷﯽ ﻃﺮﯾﻘﺶ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ و دﯾﮕﺮان‬ ‫از ﺧﺎک ﺧﻮاﻫﻨﺪ روﯾﯿﺪ. 02ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا ﻣﺮد ﮐﺎﻣﻞ را ﺣﻘﯿﺮ ﻧﻤﯽﺷﻤﺎرد، و ﺷﺮﯾﺮ را دﺳﺘﮕﯿﺮی ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﯾﺪ،‬ ‫12ﺗﺎ دﻫﺎن ﺗﻮ را از ﺧﻨﺪه ﭘﺮ ﮐﻨﺪ، و ﻟﺒﻬﺎﯾﺖ را از آواز ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ. 22ﺧﺼﻤﺎن ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻠﺒﺲ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ، و ﺧﯿﻤﻪ ﺷﺮﯾﺮان ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮدﯾﺪ.«‬ ‫9‬ ‫ﭘﺲ اﯾﻮب در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: 2»ﯾﻘﯿﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ. ﻟﯿﮑﻦ اﻧﺴﺎن ﻧﺰد ﺧﺪا‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﺎدل ﺷﻤﺮده ﺷﻮد؟ 3اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎ وی ﻣﻨﺎزﻋﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﯾﮑﯽ از ﻫﺰار او را ﺟﻮاب ﻧﺨﻮاﻫﺪ داد.‬ ‫4او در ذﻫﻦ ﺣﮑﯿﻢ و در ﻗﻮت ﺗﻮاﻧﺎﺳﺖ. ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮده و ﮐﺎﻣﯿﺎب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ؟ 5آﻧﮑﻪ‬ ‫ﮐﻮﻫﻬﺎ را ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺳﺎزد و ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻨﺪ، و در ﻏﻀﺐ ﺧﻮﯾﺶ آﻧﻬﺎ را واژﮔﻮن ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ، 6ﮐﻪ زﻣﯿﻦ را‬ ‫از ﻣﮑﺎﻧﺶ ﻣﯽﺟﻨﺒﺎﻧﺪ، و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎﯾﺶ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﻣﯽﺷﻮد؛ 7ﮐﻪ آﻓﺘﺎب را اﻣﺮ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ و ﻃﻠﻮع ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و‬ ‫ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ﻣﺨﺘﻮم ﻣﯽﺳﺎزد؛ 8ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ، آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ را ﭘﻬﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﻮﺟﻬﺎی درﯾﺎ ﻣﯽﺧﺮاﻣﺪ؛‬ ‫9ﮐﻪ دب اﮐﺒﺮ و ﺟﺒﺎر و ﺛﺮﯾﺎ را آﻓﺮﯾﺪ، و ﺑﺮﺟﻬﺎی ﺟﻨﻮب را؛ 01ﮐﻪ ﮐﺎرﻫﺎی ﻋﻈﯿﻢ ﺑﯽﻗﯿﺎس را ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫و ﮐﺎرﻫﺎی ﻋﺠﯿﺐ ﺑﯽﺷﻤﺎر را. 11اﯾﻨﮏ از ﻣﻦ ﻣﯽﮔﺬرد و او را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﻢ، و ﻋﺒﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ و او را‬ ‫ﮐﺘﺎب اﯾﻮب / ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ‬ ‫667‬