FCHD OPVBIBLE | Page 45
22در روز ﺳﻮم، ﻻﺑﺎن را ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﻌﻘﻮب ﻓﺮار ﮐﺮده اﺳﺖ. 32ﭘﺲ ﺑﺮادران ﺧﻮﯾﺶ را
ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻪ، ﻫﻔﺖ روز راه در ﻋﻘﺐ او ﺷﺘﺎﻓﺖ، ﺗﺎ در ﺟﺒﻞ ﺟﻠﻌﺎد ﺑﺪو ﭘﯿﻮﺳﺖ. 42ﺷﺒﺎﻧﮕﺎه، ﺧﺪا
در ﺧﻮاب ﺑﺮ ﻻﺑﺎن اراﻣﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه، ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ: »ﺑﺎ ﺣﺬر ﺑﺎش ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮب ﻧﯿﮏ ﯾﺎ ﺑﺪ ﻧﮕﻮﯾﯽ.«
52ﭘﺲ ﻻﺑﺎن ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮب دررﺳﯿﺪ و ﯾﻌﻘﻮب ﺧﯿﻤﻪ ﺧﻮد را در ﺟﺒﻞ زده ﺑﻮد، و ﻻﺑﺎن ﺑﺎ ﺑﺮادران ﺧﻮد
ﻧﯿﺰ در ﺟﺒﻞ ﺟﻠﻌﺎد ﻓﺮود آﻣﺪﻧﺪ. 62و ﻻﺑﺎن ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ: »ﭼﻪ ﮐﺮدی ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﯾﺐ دادی و
دﺧﺘﺮاﻧﻢ را ﻣﺜﻞ اﺳﯿﺮان ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻪ، رﻓﺘﯽ؟ 72ﭼﺮا ﻣﺨﻔﯽ ﻓﺮار ﮐﺮده، ﻣﺮا ﻓﺮﯾﺐ دادی و ﻣﺮا
آﮔﺎه ﻧﺴﺎﺧﺘﯽ ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺑﺎ ﺷﺎدی و ﻧﻐﻤﺎت و دف و ﺑﺮﺑﻂ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﻧﻤﺎﯾﻢ؟ 82و ﻣﺮا ﻧﮕﺬاﺷﺘﯽ ﮐﻪ
ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﺒﻮﺳﻢ؛ اﻟﺤﺎل اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﻤﻮدی. 92در ﻗﻮت دﺳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺷﻤﺎ اذﯾﺖ رﺳﺎﻧﻢ. ﻟﯿﮑﻦ ﺧﺪای ﭘﺪر ﺷﻤﺎ دوش ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻄﺎب ﮐﺮده، ﮔﻔﺖ: "ﺑﺎ ﺣﺬر ﺑﺎش ﮐﻪ ﺑﻪ
ﯾﻌﻘﻮب ﻧﯿﮏ ﯾﺎ ﺑﺪ ﻧﮕﻮﯾﯽ." 03و اﻵن ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد رﻏﺒﺘﯽ ﺗﻤﺎم داﺷﺘﯽ، اﻟﺒﺘﻪ رﻓﺘﻨﯽ ﺑﻮدی؛
و ﻟﮑﻦ ﺧﺪاﯾﺎن ﻣﺮا ﭼﺮا دزدﯾﺪی؟« 13ﯾﻌﻘﻮب در ﺟﻮاب ﻻﺑﺎن ﮔﻔﺖ: »ﺳﺒﺐ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪم و
ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎﯾﺪ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را از ﻣﻦ ﺑﻪ زور ﺑﮕﯿﺮی؛ 23و اﻣﺎ ﻧﺰد ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﺪاﯾﺎﻧﺖ را ﺑﯿﺎﺑﯽ، او زﻧﺪه
ﻧﻤﺎﻧﺪ. در ﺣﻀﻮر ﺑﺮادران ﻣﺎ، آﻧﭽﻪ از اﻣﻮال ﺗﻮ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻦ و ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﮕﯿﺮ.« زﯾﺮا
ﯾﻌﻘﻮب ﻧﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ راﺣﯿﻞ آﻧﻬﺎ را دزدﯾﺪه اﺳﺖ.
33ﭘﺲ ﻻﺑﺎن ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ ﯾﻌﻘﻮب و ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ ﻟﯿﻪ و ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ دو ﮐﻨﯿﺰ رﻓﺖ و ﻧﯿﺎﻓﺖ، و از ﺧﯿﻤﻪ
ﻟﯿﻪ ﺑﯿﺮون آﻣﺪه، ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ راﺣﯿﻞ درآﻣﺪ. 43اﻣﺎ راﺣﯿﻞ ﺑﺘﻬﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ، زﯾﺮ ﺟﻬﺎز ﺷﺘﺮ ﻧﻬﺎد و ﺑﺮ آن
ﺑﻨﺸﺴﺖ و ﻻﺑﺎن ﺗﻤﺎم ﺧﯿﻤﻪ را ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﮐﺮده، ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺎﻓﺖ. 53او ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ: »ﺑﻨﻈﺮ آﻗﺎﯾﻢ
ﺑﺪ ﻧﯿﺎﯾﺪ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮرت ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ، زﯾﺮا ﮐﻪ ﻋﺎدت زﻧﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ.« ﭘﺲ ﺗﺠﺴﺲ
ﻧﻤﻮده، ﺑﺘﻬﺎ را ﻧﯿﺎﻓﺖ. 63آﻧﮕﺎه ﯾﻌﻘﻮب ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪه، ﺑﺎ ﻻﺑﺎن ﻣﻨﺎزﻋﺖ ﮐﺮد. و ﯾﻌﻘﻮب در ﺟﻮاب
ﻻﺑﺎن ﮔﻔﺖ: »ﺗﻘﺼﯿﺮ و ﺧﻄﺎی ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﯾﻦ ﮔﺮﻣﯽ ﻣﺮا ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﻤﻮدی؟ 73اﻵن ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ
اﻣﻮال ﻣﺮا ﺗﻔﺘﯿﺶ ﮐﺮدی، از ﻫﻤﻪ اﺳﺒﺎب ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﭼﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪای؟ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺰد ﺑﺮادران ﻣﻦ و ﺑﺮادران
ﺧﻮد ﺑﮕﺬار ﺗﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﻦ و ﺗﻮ اﻧﺼﺎف دﻫﻨﺪ. 83در اﯾﻦ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدم، ﻣﯿﺸﻬﺎ و
ﺑﺰﻫﺎﯾﺖ ﺣﻤﻞ ﻧﯿﻨﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﻗﻮﭼﻬﺎی ﮔﻠﻪ ﺗﻮ را ﻧﺨﻮردم. 93درﯾﺪه ﺷﺪهای را ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﻧﯿﺎوردم؛ ﺧﻮد
ﺗﺎوان آن را ﻣﯽدادم و آن را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ، ﺧﻮاه دزدﯾﺪه ﺷﺪه در روز و ﺧﻮاه دزدﯾﺪه
ﺷﺪه در ﺷﺐ. 04ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮔﺮﻣﺎ در روز و ﺳﺮﻣﺎ در ﺷﺐ، ﻣﺮا ﺗﻠﻒ ﻣﯽﮐﺮد، و ﺧﻮاب از
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﯽﮔﺮﯾﺨﺖ. 14ﺑﺪﯾﻨﻄﻮر ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل در ﺧﺎﻧﻪات ﺑﻮدم، ﭼﻬﺎرده ﺳﺎل ﺑﺮای دو دﺧﺘﺮت
ﮐﺘﺎب ﭘﯿﺪاﯾﺶ / ﻓﺼﻞ ﺳﯽ و ﯾﮑﻢ
54