FCHD OPVBIBLE | Page 26
12
و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﺣﺴﺐ وﻋﺪه ﺧﻮد، از ﺳﺎره ﺗﻔﻘﺪ ﻧﻤﻮد، و ﺧﺪاوﻧﺪ، آﻧﭽﻪ را ﺑﻪ ﺳﺎره
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﺠﺎ آورد. 2و ﺳﺎره ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪه، از اﺑﺮاﻫﯿﻢ در ﭘﯿﺮیاش، ﭘﺴﺮی زاﯾﯿﺪ، در وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ
وی ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد. 3و اﺑﺮاﻫﯿﻢ، ﭘﺴﺮ ﻣﻮﻟﻮد ﺧﻮد را، ﮐﻪ ﺳﺎره از وی زاﯾﯿﺪ، اﺳﺤﺎق ﻧﺎم ﻧﻬﺎد. 4و اﺑﺮاﻫﯿﻢ
ﭘﺴﺮ ﺧﻮد اﺳﺤﺎق را، ﭼﻮن ﻫﺸﺖ روزه ﺑﻮد، ﻣﺨﺘﻮن ﺳﺎﺧﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪا او را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮد. 5و
اﺑﺮاﻫﯿﻢ، در ﻫﻨﮕﺎم وﻻدت ﭘﺴﺮش، اﺳﺤﺎق، ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد. 6و ﺳﺎره ﮔﻔﺖ: »ﺧﺪا ﺧﻨﺪه ﺑﺮای ﻣﻦ
ﺳﺎﺧﺖ، و ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺸﻨﻮد، ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ.« 7و ﮔﻔﺖ: »ﮐﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﺳﺎره اوﻻد
را ﺷﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داد؟ زﯾﺮا ﮐﻪ ﭘﺴﺮی ﺑﺮای وی در ﭘﯿﺮیاش زاﯾﯿﺪم.« 8و آن ﭘﺴﺮ ﻧﻤﻮ ﮐﺮد، ﺗﺎ او را از
ﺷﯿﺮ ﺑﺎز ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. و در روزی ﮐﻪ اﺳﺤﺎق را از ﺷﯿﺮ ﺑﺎز داﺷﺘﻨﺪ، اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺿﯿﺎﻓﺘﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﮐﺮد.
9آﻧﮕﺎه ﺳﺎره، ﭘﺴﺮ ﻫﺎﺟﺮ ﻣﺼﺮی را ﮐﻪ از اﺑﺮاﻫﯿﻢ زاﯾﯿﺪه ﺑﻮد، دﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﻨﺪه ﻣﯽﮐﻨﺪ. 01ﭘﺲ ﺑﻪ
اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﮔﻔﺖ: »اﯾﻦ ﮐﻨﯿﺰ را ﺑﺎ ﭘﺴﺮش ﺑﯿﺮون ﮐﻦ، زﯾﺮا ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﮐﻨﯿﺰ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ اﺳﺤﺎق، وارث
ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.« 11اﻣﺎ اﯾﻦ اﻣﺮ، ﺑﻨﻈﺮ اﺑﺮاﻫﯿﻢ، درﺑﺎره ﭘﺴﺮش ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ آﻣﺪ. 21ﺧﺪا ﺑﻪ اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﮔﻔﺖ:
»درﺑﺎره ﭘﺴﺮ ﺧﻮد و ﮐﻨﯿﺰت، ﺑﻨﻈﺮت ﺳﺨﺖ ﻧﯿﺎﯾﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺳﺎره ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ، ﺳﺨﻦ او را
ﺑﺸﻨﻮ، زﯾﺮا ﮐﻪ ذرﯾﺖ ﺗﻮ از اﺳﺤﺎق ﺧﻮاﻧﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. 31و از ﭘﺴﺮ ﮐﻨﯿﺰ ﻧﯿﺰ اﻣﺘﯽ ﺑﻮﺟﻮد آورم، زﯾﺮا
ﮐﻪ او ﻧﺴﻞ ﺗﻮﺳﺖ.« 41ﺑﺎﻣﺪادان، اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ، ﻧﺎن و ﻣﺸﮑﯽ از آب ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﻫﺎﺟﺮ داد، و آﻧﻬﺎ
را ﺑﺮ دوش وی ﻧﻬﺎد، و او را ﺑﺎ ﭘﺴﺮ رواﻧﻪ ﮐﺮد. ﭘﺲ رﻓﺖ، و در ﺑﯿﺎﺑﺎن ﺑﺌﺮﺷﺒﻊ ﻣﯽﮔﺸﺖ. 51و ﭼﻮن
آب ﻣﺸﮏ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ، ﭘﺴﺮ را زﯾﺮ ﺑﻮﺗﻪای ﮔﺬاﺷﺖ. 61و ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺗﯿﺮ ﭘﺮﺗﺎﺑﯽ رﻓﺘﻪ، در ﻣﻘﺎﺑﻞ وی
ﺑﻨﺸﺴﺖ، زﯾﺮا ﮔﻔﺖ: »ﻣﻮت ﭘﺴﺮ را ﻧﺒﯿﻨﻢ.« و در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﻧﺸﺴﺘﻪ، آواز ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و
ﺑﮕﺮﯾﺴﺖ. 71و ﺧﺪا آواز ﭘﺴﺮ را ﺑﺸﻨﯿﺪ و ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪا از آﺳﻤﺎن، ﻫﺎﺟﺮ را ﻧﺪا ﮐﺮده، وی را ﮔﻔﺖ: »ای
ﻫﺎﺟﺮ، ﺗﻮ را ﭼﻪ ﺷﺪ؟ ﺗﺮﺳﺎن ﻣﺒﺎش، زﯾﺮا ﺧﺪا آواز ﭘﺴﺮ را در آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ اوﺳﺖ، ﺷﻨﯿﺪه اﺳﺖ.
81ﺑﺮﺧﯿﺰ و ﭘﺴﺮ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ، او را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﮕﯿﺮ، زﯾﺮا ﮐﻪ از او اﻣﺘﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻮﺟﻮد ﺧﻮاﻫﻢ
آورد.« 91و ﺧﺪا ﭼﺸﻤﺎن او را ﺑﺎز ﮐﺮد ﺗﺎ ﭼﺎه آﺑﯽ دﯾﺪ. ﭘﺲ رﻓﺘﻪ، ﻣﺸﮏ را از آب ﭘﺮ ﮐﺮد و ﭘﺴﺮ را
ﻧﻮﺷﺎﻧﯿﺪ. 02و ﺧﺪا ﺑﺎ آن ﭘﺴﺮ ﻣﯽﺑﻮد. و او ﻧﻤﻮ ﮐﺮده، ﺳﺎﮐﻦ ﺻﺤﺮا ﺷﺪ، و در ﺗﯿﺮاﻧﺪازی ﺑﺰرگ
ﮔﺮدﯾﺪ. 12و در ﺻﺤﺮای ﻓﺎران، ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ. و ﻣﺎدرش زﻧﯽ از زﻣﯿﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﺮاﯾﺶ ﮔﺮﻓﺖ.
22و واﻗﻊ ﺷﺪ در آن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺑﯽﻣﻠﮏ و ﻓﯿﮑﻮل ﮐﻪ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر او ﺑﻮد، اﺑﺮاﻫﯿﻢ را ﻋﺮض
ﮐﺮده، ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ »ﺧﺪا در آﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ. 32اﮐﻨﻮن ﺑﺮای ﻣﻦ در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺨﻮر
ﮐﺘﺎب ﭘﯿﺪاﯾﺶ / ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
62