FCHD OPVBIBLE | Page 1125
73
و ﺻﺪﻗﯿﺎ اﺑﻦ ﯾﻮﺷﯿﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻪ ﺟﺎی ﮐﻨﯿﺎﻫﻮ اﺑﻦ ﯾﻬﻮﯾﺎﻗﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﮐﺪرﺻﺮ ﭘﺎدﺷﺎه
ﺑﺎﺑﻞ او را ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﯾﻬﻮدا ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﻧﺼﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد، ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﻤﻮد. 2و او و ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ و اﻫﻞ زﻣﯿﻦ
ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ارﻣﯿﺎ ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻮش ﻧﺪادﻧﺪ. 3و ﺻﺪﻗﯿﺎ ﭘﺎدﺷﺎه، ﯾﻬﻮﮐﻞ ﺑﻦ ﺷﻠﻤﯿﺎ
و ﺻﻔﻨﯿﺎ اﺑﻦ ﻣﻌﺴﯿﺎ ﮐﺎﻫﻦ را ﻧﺰد ارﻣﯿﺎی ﻧﺒﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ: »ﻧﺰد ﯾﻬﻮه ﺧﺪای ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺎ
اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻧﻤﺎ.« 4و ارﻣﯿﺎ در ﻣﯿﺎن ﻗﻮم آﻣﺪ و ﺷﺪ ﻣﯽﻧﻤﻮد زﯾﺮا ﮐﻪ او را ﻫﻨﻮز در زﻧﺪان ﻧﯿﻨﺪاﺧﺘﻪ
ﺑﻮدﻧﺪ. 5و ﻟﺸﮑﺮ ﻓﺮﻋﻮن از ﻣﺼﺮ ﺑﯿﺮون آﻣﺪﻧﺪ و ﭼﻮن ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ اورﺷﻠﯿﻢ را ﻣﺤﺎﺻﺮه ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ،
ﺧﺒﺮ اﯾﺸﺎن را ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ، از ﭘﯿﺶ اورﺷﻠﯿﻢ رﻓﺘﻨﺪ.
6آﻧﮕﺎه ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ارﻣﯿﺎ ﻧﺒﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪه، ﮔﻔﺖ: 7»ﯾﻬﻮه ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:
ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ﯾﻬﻮدا ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ از ﻣﻦ ﻣﺴﺄﻟﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ: اﯾﻨﮏ ﻟﺸﮑﺮ
ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ اﻋﺎﻧﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺮون آﻣﺪهاﻧﺪ، ﺑﻪ وﻻﯾﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد. 8و
ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﻨﮓ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد و آن را ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻧﻤﻮده، ﺑﻪ آﺗﺶ ﺧﻮاﻫﻨﺪ
ﺳﻮزاﻧﯿﺪ. 9و ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﻓﺮﯾﺐ ﻧﺪﻫﯿﺪ و ﻣﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎن از ﻧﺰد ﻣﺎ
اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﻓﺖ، زﯾﺮا ﮐﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ رﻓﺖ. 01ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻟﺸﮑﺮ ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺟﻨﮓ
ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﭼﻨﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽدادﯾﺪ ﮐﻪ از اﯾﺸﺎن ﻏﯿﺮ از ﻣﺠﺮوحﺷﺪﮔﺎن ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ، ﺑﺎز ﻫﺮ ﮐﺪام
از اﯾﺸﺎن از ﺧﯿﻤﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ، اﯾﻦ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﯽﺳﻮزاﻧﯿﺪﻧﺪ.«
11و ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ ﻟﺸﮑﺮ ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎن از ﺗﺮس ﻟﺸﮑﺮ ﻓﺮﻋﻮن از اورﺷﻠﯿﻢ ﮐﻮچ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، واﻗﻊ
ﺷﺪ 21ﮐﻪ ارﻣﯿﺎ از اورﺷﻠﯿﻢ ﺑﯿﺮون ﻣﯽرﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﺑﻨﯿﺎﻣﯿﻦ ﺑﺮود و در آﻧﺠﺎ از ﻣﯿﺎن ﻗﻮم ﻧﺼﯿﺐ
ﺧﻮد را ﺑﮕﯿﺮد. 31و ﭼﻮن ﺑﻪ دروازه ﺑﻨﯿﺎﻣﯿﻦ رﺳﯿﺪ، رﺋﯿﺲ ﮐﺸﯿﮑﭽﯿﺎن ﻣﺴﻤﯽ ﺑﻪ ﯾﺮﺋﯿﺎ اﺑﻦ ﺷﻠﻤﯿﺎ اﺑﻦ
ﺣﻨﻨﯿﺎ در آﻧﺠﺎ ﺑﻮد و او ارﻣﯿﺎی ﻧﺒﯽ را ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﮔﻔﺖ: »ﻧﺰد ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎن ﻣﯽروی؟«
41ارﻣﯿﺎ ﮔﻔﺖ: »دروغ اﺳﺖ، ﻧﺰد ﮐﻠﺪاﻧﯿﺎن ﻧﻤﯽروم.« ﻟﯿﮑﻦ ﯾﺮﺋﯿﺎ ﺑﻪ وی ﮔﻮش ﻧﺪاد و ارﻣﯿﺎ را
ﮔﺮﻓﺘﻪ او را ﻧﺰد ﺳﺮوران آورد. 51و ﺳﺮوران ﺑﺮ ارﻣﯿﺎ ﺧﺸﻢ ﻧﻤﻮده، او را زدﻧﺪ و او را در ﺧﺎﻧﻪ ﯾﻮﻧﺎﺗﺎن
ﮐﺎﺗﺐ ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ زﯾﺮا آن را زﻧﺪان ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. 61و ﭼﻮن ارﻣﯿﺎ در ﺳﯿﺎهﭼﺎل ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از
ﺣﺠﺮهﻫﺎ داﺧﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد و ارﻣﯿﺎ روزﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر در آﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد، 71آﻧﮕﺎه ﺻﺪﻗﯿﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﻓﺮﺳﺘﺎده،
او را آورد و ﭘﺎدﺷﺎه در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺧﻔﯿﻪ از او ﺳﺆال ﻧﻤﻮده، ﮔﻔﺖ ﮐﻪ »آﯾﺎ ﮐﻼﻣﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ
ﻫﺴﺖ؟« ارﻣﯿﺎ ﮔﻔﺖ: »ﻫﺴﺖ و ﮔﻔﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﺎﺑﻞ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ.«
ﮐﺘﺎب ارﻣﯿﺎ / ﻓﺼﻞ ﺳﯽ و ﻫﻔﺘﻢ
5211