FCHD OPVBIBLE | Page 1114

‫62در اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻢ و ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮد. 72اﯾﻨﮏ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﯾﺎﻣﯽ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﯿﻞ و ﺧﺎﻧﺪان ﯾﻬﻮدا را ﺑﻪ ﺑﺬر اﻧﺴﺎن و ﺑﺬر ﺣﯿﻮان ﺧﻮاﻫﻢ‬ ‫ﮐﺎﺷﺖ. 82و واﻗﻊ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﺑﺮای ﮐﻨﺪن و ﺧﺮاب ﻧﻤﻮدن و ﻣﻨﻬﺪم ﺳﺎﺧﺘﻦ و‬ ‫ﻫﻼک ﮐﺮدن و ﺑﻼ رﺳﺎﻧﯿﺪن ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﻤﻮدم، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﺑﺮای ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮدن‬ ‫و ﻏﺮس ﮐﺮدن ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ. 92و در آن اﯾﺎم ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺪران اﻧﮕﻮر ﺗﺮش‬ ‫ﺧﻮردﻧﺪ و دﻧﺪان ﭘﺴﺮان ﮐﻨﺪ ﮔﺮدﯾﺪ. 03ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﮔﻨﺎه ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺮد و ﻫﺮ ﮐﻪ اﻧﮕﻮر ﺗﺮش‬ ‫ﺧﻮرد دﻧﺪان وی ﮐﻨﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.«‬ ‫13ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﯾﻨﮏ اﯾﺎﻣﯽ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﯿﻞ و ﺧﺎﻧﺪان ﯾﻬﻮدا ﻋﻬﺪ ﺗﺎزهای‬ ‫ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺴﺖ. 23ﻧﻪ ﻣﺜﻞ آن ﻋﻬﺪی ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺪران اﯾﺸﺎن ﺑﺴﺘﻢ در روزی ﮐﻪ اﯾﺸﺎن را دﺳﺘﮕﯿﺮی‬ ‫ﻧﻤﻮدم ﺗﺎ از زﻣﯿﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﯿﺮون آورم زﯾﺮا ﮐﻪ اﯾﺸﺎن ﻋﻬﺪ ﻣﺮا ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ‬ ‫ﺷﻮﻫﺮ اﯾﺸﺎن ﺑﻮدم.« 33اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﯾﻨﺴﺖ ﻋﻬﺪی ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ اﯾﺎم ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﯿﻞ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺴﺖ. ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺧﻮد را در ﺑﺎﻃﻦ اﯾﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻬﺎد و آن را ﺑﺮ دل اﯾﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻮﺷﺖ و‬ ‫ﻣﻦ ﺧﺪای اﯾﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد و اﯾﺸﺎن ﻗﻮم ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. 43و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪاش و‬ ‫ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادرش ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داد و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺸﻨﺎس. زﯾﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:‬ ‫ﺟﻤﯿﻊ اﯾﺸﺎن از ﺧﺮد و ﺑﺰرگ ﻣﺮا ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻋﺼﯿﺎن اﯾﺸﺎن را ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺮزﯾﺪ و ﮔﻨﺎه‬ ‫اﯾﺸﺎن را دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ آورد.«‬ ‫53ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ آﻓﺘﺎب را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ روﺷﻨﺎﯾﯽ روز و ﻗﺎﻧﻮﻧﻬﺎی ﻣﺎه و ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ﺑﺮای روﺷﻨﺎﯾﯽ‬ ‫ﺷﺐ ﻗﺮار داده اﺳﺖ و درﯾﺎ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽآورد ﺗﺎ اﻣﻮاﺟﺶ ﺧﺮوش ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و اﺳﻢ او ﯾﻬﻮه‬ ‫ﺻﺒﺎﯾﻮت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ. 63ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﮔﺮ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﻬﺎ از ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ‬ ‫ﺷﻮد، آﻧﮕﺎه ذرﯾﺖ اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﻧﯿﺰ زاﯾﻞ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﻗﻮم داﯾﻤﯽ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ.« 73ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﮔﺮ آﺳﻤﺎﻧﻬﺎی ﻋﻠْﻮی ﭘﯿﻤﻮده ﺷﻮﻧﺪ و اﺳﺎس زﻣﯿﻦ ﺳﻔﻠﯽ را ﺗﻔﺤﺺ ﺗﻮان ﻧﻤﻮد، آﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺗﻤﺎﻣﯽ ذرﯾﺖ اﺳﺮاﺋﯿﻞ را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آﻧﭽﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺮک ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد. ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ‬ ‫اﺳﺖ.«‬ ‫83ﯾﻬﻮه ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »اﯾﻨﮏ اﯾﺎﻣﯽ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ از ﺑﺮج ﺣﻨﻨﺌﯿﻞ ﺗﺎ دروازه زاوﯾﻪ ﺑﻨﺎ ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺷﺪ. 93و رﯾﺴﻤﺎنﮐﺎر ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻞ ﺟﺎرب ﺑﯿﺮون ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ و ﺑﺴﻮی ﺟﻮﻋﺖ دور ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫زد. 04و ﺗﻤﺎﻣﯽ وادی ﻻﺷﻬﺎ و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ و ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﯿﻨﻬﺎ ﺗﺎ وادی ﻗﺪرون و ﺑﻄﺮف ﻣﺸﺮق ﺗﺎ زاوﯾﻪ‬ ‫ﮐﺘﺎب ارﻣﯿﺎ / ﻓﺼﻞ ﺳﯽ و ﯾﮑﻢ‬ ‫4111‬