FCHD OPVBIBLE | Page 1075

‫12ﯾﻬﻮه ﺻﺒﺎﯾﻮت ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽﻫﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮ ذﺑﺎﯾﺢ‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺰﯾﺪ ﮐﻨﯿﺪ و ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺨﻮرﯾﺪ. 22زﯾﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ و در روزی ﮐﻪ اﯾﺸﺎن‬ ‫را از زﻣﯿﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﯿﺮون آوردم آﻧﻬﺎ را درﺑﺎره ﻗﺮﺑﺎﻧﯽﻫﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ذﺑﺎﯾﺢ اﻣﺮ ﻧﻔﺮﻣﻮدم. 32ﺑﻠﮑﻪ‬ ‫اﯾﺸﺎن را ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮده، ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻗﻮل ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ وﻣﻦ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد و ﺷﻤﺎ ﻗﻮم‬ ‫ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻮد و ﺑﻬﺮ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻧﻤﺎﯾﻢ ﺳﻠﻮک ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻧﯿﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ. 42اﻣﺎ‬ ‫اﯾﺸﺎن ﻧﺸﻨﯿﺪﻧﺪ و ﮔﻮش ﺧﻮد را ﻓﺮا ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻣﺸﻮرﺗﻬﺎ و ﺳﺮﮐﺸﯽ دل ﺷﺮﯾﺮ ﺧﻮد رﻓﺘﺎر‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺪ. 52از روزی ﮐﻪ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ از زﻣﯿﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﯿﺮون آﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ‬ ‫اﻣﺮوز ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد اﻧﺒﯿﺎ را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ زود ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ، اﯾﺸﺎن را‬ ‫ارﺳﺎل ﻧﻤﻮدم. 62اﻣﺎ اﯾﺸﺎن ﻧﺸﻨﯿﺪﻧﺪ و ﮔﻮش ﺧﻮد را ﻓﺮا ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺮدن ﺧﻮﯾﺶ را ﺳﺨﺖ‬ ‫ﻧﻤﻮده، از ﭘﺪران ﺧﻮد ﺑﺪﺗﺮ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ. 72ﭘﺲ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺑﮕﻮ اﻣﺎ ﺗﻮ را‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻨﯿﺪ و اﯾﺸﺎن را ﺑﺨﻮان اﻣﺎ اﯾﺸﺎن ﺗﻮ را ﺟﻮاب ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داد. 82و ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺑﮕﻮ: اﯾﻨﺎن ﻗﻮﻣﯽ‬ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻮل ﯾﻬﻮه ﺧﺪای ﺧﻮﯾﺶ را ﻧﻤﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺗﺄدﯾﺐ ﻧﻤﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ زﯾﺮا راﺳﺘﯽ ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮدﯾﺪه و‬ ‫از دﻫﺎن اﯾﺸﺎن ﻗﻄﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ. 92)ای اورﺷﻠﯿﻢ( ﻣﻮی ﺧﻮد را ﺗﺮاﺷﯿﺪه، دور ﺑﯿﻨﺪاز و ﺑﺮ ﺑﻠﻨﺪﯾﻬﺎ آواز‬ ‫ﻧﻮﺣﻪ ﺑﺮاﻓﺮاز زﯾﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﻐﻀﻮب ﺧﻮد را رد و ﺗﺮک ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.‬ ‫03»ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﻨﯽﯾﻬﻮدا آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ اﺳﺖ ﺑﻌﻤﻞ آوردﻧﺪ و‬ ‫رﺟﺎﺳﺎت ﺧﻮﯾﺶ را در ﺧﺎﻧﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ ﻣﺴﻤﯽ اﺳﺖ ﺑﺮﭘﺎﻧﻤﻮده، آن را ﻧﺠﺲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. 13و‬ ‫ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮد را در ﺗﻮﻓﺖ ﮐﻪ در وادی اﺑﻦ ﺣﻨﻮم اﺳﺖ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ را در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ اﯾﻨﮑﺎر را اﻣﺮ ﻧﻔﺮﻣﻮده ﺑﻮدم و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﯿﺎورده. 23ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: اﯾﻨﮏ روزﻫﺎ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ آن ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﻓﺖ و وادی اﺑﻦ ﺣﻨﻮم ﻣﺴﻤﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ وادی ﻗﺘﻞ و در ﺗﻮﻓﺖ دﻓﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ. 33و ﻻﺷﻬﺎی اﯾﻦ ﻗﻮم‬ ‫ﺧﻮراک ﻣﺮﻏﺎن ﻫﻮا و ﺟﺎﻧﻮران زﻣﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد وﮐﺴﯽ آﻧﻬﺎ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺗﺮﺳﺎﻧﯿﺪ. 43و از ﺷﻬﺮﻫﺎی‬ ‫ﯾﻬﻮدا و ﮐﻮﭼﻪﻫﺎی اورﺷﻠﯿﻢ آواز ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ و آواز ﺧﻮﺷﯽ و ﺻﺪای داﻣﺎد و ﺻﺪای ﻋﺮوس را ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ زﯾﺮا ﮐﻪ آن زﻣﯿﻦ وﯾﺮان ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.«‬ ‫ﮐﺘﺎب ارﻣﯿﺎ / ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ‬ ‫5701‬