Çocuğun annesi/babası onun hayatının diğer yarısı olduğunu kabul etmelisiniz. Diğer
ebeveyni çocuğun hayatının dışında tutmaya
çalışmamalısınız.
Boşandığınız ebeveyn size göre yetersiz bir
anne/baba olabilir, sorumsuz olabilir, suçlu,
boşanmadan sorumlu vb.. olabilir. Ancak
onun en önemli vasfı çocuğunuzun annesi/
babası olmaktır.
Unutmayın! Bir ebeveyn çocucuğun bir yarısı diğeri de, öteki yarısıdır. Çocuğun her ikisine de ihtiyacı vardır. Çocuk birini diğerine
tercih etmek zorunda bırakılmamalıdır.
Boşanma sürecinde ve sonrasında bir çocuğun en çok ihtiyaç duyduğu şey anne ve babasının onun hayatındaki yerinin değişmeyeceği garantisidir.
Anne babası arasındaki kaosun ortasında
kalan çocuklarda, en sık karşılaştığımız durumlardan bir tanesi çocuğun her iki ebeveyne de diğeri ile ilgili hayali hikayeler anlatarak ebeveynlerini birbirlerine karşı koruma
çabası içine girmesidir. Bu çaba çocukların
ruh sağlığı gelişimi açısından son derece sağlıksızdır.
Anne babalar bu durumu engellemek için
çaba sarfetmeli, çocuğunuzu aranızdaki gerginliğin bir parçası haline getirmemelisiniz.
Çocuğunuzun hem annesi, hem de baba ile
huzursuz olmadan,gerginlik yaşamadan,
suçluluk hissetmeden ilişki içinde olmasını
sağlamalısınız.
3. Boşanmanın Çocuğumla Olan İlişkimin
Etkilememsi İçin Ne Yapmalıyım?
Diğer ebeveynle aranızda bir gerginlik yaratmaktan kaçınmak, olabilecek gerginlikleri
önlemek için çaba harcamalısınız.