Gra jako wsparcie w edukacji
Czy nauka przez zabawę jest formą edukacji przeznaczoną tylko dla dzieci? Jaka jest rola i miejsce gier w edukacji w obecnych czasach i w przeszłości, jakie są pola i możliwości wykorzystania gier w edukacji uczniów szkół podstawowych i nie tylko? Dobór odpowiednich gier do realizacji procesu edukacyjnego nie tylko sprzyja jego uatrakcyjnieniu, ale także wpływa na rozwijanie logicznego myślenia, twórczej aktywności dzieci i dorosłych oraz innych korzystnych umiejętności. „Przestań się wreszcie bawić i zacznij się uczyć!” - wielu z nas usłyszało takie lub podobne zdanie przynajmniej raz w życiu. My, jako uczniowie, wielokrotnie. Próbowano nas przekonywać, że zabawę i uczenie się należy definiować jako przeciwieństwa, tak jak „czas wolny” i „pracę”. A przecież historia wykorzystania w edukacji technik znanych dzisiaj jako ludyczne sięga starożytności. Niektórzy spośród etnografów sądzą, że właśnie funkcja edukacyjna była powodem powstania wielu gier. Odtwarzały one bowiem często rożne obszary życia człowieka w celu przekazania tej wiedzy kolejnym pokoleniom i przygotowania ich do właściwego funkcjonowania w danej społeczności. Przykładem może być popularna gra w szachy, która przed dwoma tysiącami lat była używana jako typowa gra symulacyjna, przygotowująca żołnierzy do właściwego rozgrywania bitew. Jednak szkolnictwo w swojej historii na jakiś czas zapomniało jakim fantastycznym narzędziem może być gra. Dzisiaj możemy obserwować jej swoisty renesans.