EMEGIN SANATI | Page 41

Sayfa 41

Kıyametler düşüyor çatal arzulara,
istemlerin savrulduğu nokta, tutuşmuş yanmada...
Eritilmiş duygular sıyrılıyor kabzasından,
tutuşmakta ezber itirafların binbir paçası,
Sessizlik kovalanıyor sürülerek şimdi dağlardan.
Tükenmez korkularda çentik çentik düşünceler
sömürü körüğüne üflenen soluk oluyor bir bir...
Gözü korkan hayatın vicdanları epriyor ucun ucun,
Sulanıyor sıfatlar yürüyen gelgitlerde,
değerler aşınıyor her noktada tek tek...
Karanlık çıkışların törpülediği cevher,
Bürünüyor kendi külüne suskun.
Yatırılıyor fenerler bencilliğin kayasına sessiz,
baştankara oturuyor şiir gemisi
terleri kururken kalemlerin.
Sütü kuru yamaçlarda her mezar
bir nirengi noktası bugün,
yoksulluğun paslı yayı kırıldıkça
batmalı zulmün kıçına.
Yumuk yumuk avuçlar artık
Çekiyor hasretini yumruk olmanın!

ALİ ZİYA ÇAMUR