DİVAN-I KEBİR'DEN SEÇMELERLE HASAN DEDE SOHBETLERİ | Page 99

Hasan Dede Sohbetleri
Hazreti Ali Efendimiz yine şöyle buyurur : “ Efendiler ! Ben , Hayber kalesini beden gücüyle yerinden sökmedim . Tam aksine , riyazatlı bir halde iman ettiğim yere teslim olduğum için , gücüm bağlandığım yerden geldi . O kale kapısı bende varlık olan Tanrı ’ nın kudretiyle yerinden söküldü .”
Allah aşıklarının kulakları dünyaya sağırdır , gözleri de dünyayı görmez . Onlar gönül verdikleri yerle işitir , gönül verdikleri yerle görür , gönül verdikleri yerle yaşarlar .
Sizlere bir hikaye anlatayım : Bir Mevlevi Dedesi ve dervişleri yolda giderlerken denizin kenarına gelmişler . Dervişler , birbirlerine bakışarak , nasıl karşıya geçeceğiz diye düşünmeye başlamışlar . Dede , hemen denizin kenarına gelmiş ve suya girmiş , ama suya girdiği zaman başlamış Allah ’ ı zikretmeye ; Al-lah ... Allah ... Al-lah ... Ve sudan yürüyerek geçmeğe başlamış . Onu gören dervişleri de hemen onun arkasından suya girmişler , onlar da Allah demişler , ama ne kadar Allah deseler de suya batıyorlarmış . Dede , onlara dönüp seslenmiş , “ Siz , Allah demeyin , çünkü siz daha onun büyüklüğüne , güzelliğine vakıf değilsiniz . Siz , ‘ imanım Dedem ’ deyin ve korkmayın arkamsıra yürüyün .” Dervişler başlamışlar , “ İmanım Dedem ” demeye ve Dede ’ nin arkasınca
99