Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
Yüzünün sevdası ile dikenlikler , nice defalar gül bahçesi haline geldi de güzel yaratma gücüne olan imanımızı artırdı .
Ey ebedi aşk ! Şu gönlümüzde kendini gösterip , canımızı balçık zindanından kurtararak , tek olan , eşi olmayan Allah ' a yönelttin .
Ey nurlar saçan sabahımız ! Gamlı ve kederli olduğumuz zamanlarda gönlümüzdeki gam dumanlarını dağıt , bize şevk ver , neşe lutfet . Talihimizin karanlık gecesinde ; bir gündüz , görülmemiş , işitilmemiş , şaşılacak bir gündüz meydana getir .
Nerede o gözler ki onu izlesin ; nerede hakikatleri duyacak kulak , burhanlar düşünecek akıl ?
‘ Cüz ’ ler külle gidiyor . Reyhan reyhana , gül güle kavuşuyor , her şey bizim dikenliğimizin hapishanesinden kurtuluyor ’ diye can diyarından davul sesleri gelmeğe başladı .”
70