DİVAN-I KEBİR'DEN SEÇMELERLE HASAN DEDE SOHBETLERİ | Page 45

Hasan Dede Sohbetleri
Sana her şey vermiş , Ya Rab ! Sana çok şükür , demek yok . Asilik var , eğilme yok .
“ Keşke benim canım , senden başkasını tanımasaydı ; uyanık olan , manalar bilen canım , senden başka hiç bir şey bilmeseydi !
Ne kimseyi reddetseydim , ne tereddüde düşseydim , ne de tereddütsüz ‘ evet ’ deseydim ; tehlikesiz , tuzaksız , çersiz çöpsüz kendi denizime dalıp gitseydim !
Yüzünden başka ne görürsem , gözümün nuru azalıyor ! Ey benim kirpiklerimin perdesi ; kimseye yol vermeyin , yabancı bir hayali içeri sokmayın !
Aşkın güzelliklerinden , canım inceldi , pek nazik bir hal aldı ! Ondan başka her şeyden bıktım ; ben , can da istemiyorum , gönül de istemiyorum ! Nerede benimki , nerede o ?
Bir an bile olsa , benden yüzünü çevirme ! Çevirme de , senin derdinden ateşlerle dolu gönlümün dumanı , gökyüzünü yakıp yandırmasın , ne var ne yoksa birbirine katmasın !
Sustuğum zamanlar , senin gül bahçenden reyhanlar toplarım ; feryada başlayınca , ah edince de , alem reyhanımın kokusu ile dolar !
Sana karşı ben kim oluyorum ? Adını koyduğun değersiz bir kölen ! Fakat , sen benim neyimsin ? Sen , benim sultanımsın , padişahımsın !
45