Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
Bir insanın kimliğine ulaşması için aşka düşmesi lazım . Bir insan aşka düşmedi mi , akılda kaldı mı , ona ne şekilde anlatılırsa anlatılsın fayda vermez . Oysa insan aşka düştüğü zaman aklını bir tarafa bırakır . Onun artık aklı fikri sevdiği olur . O artık sevdiğinde meftun olur . Aşık nereye giderse gitsin ; yolda , işte , yemekte , hep sevgilisiyle beraberdir . Şimdi böyle bir aşkta yaşayan kişi yaşadığı bu mecaz aşkı manaya çevirebilirse , yani kendini Hazreti Muhammed Efendimizin güzelliklerine verebilirse , bütün sevgisini ve aşkını Hazreti Muhammed Efendimize yönlendirebilirse , işte o kişi o zaman hedefine ulaşır , Hakk ile Hakk olur .
Aşk şarabı hakikatte gönüldür . İnsanın gönül verdiği yer , zaten aradığı yerdir . Bu aşkla dünya durdukça yanmaktayız ve biz yokuz hep O var , çünkü aradığımızı bulmuşuz . Peki ya bulamayanlar ? Ne arıyorlar , neden başka yollara saptılar ? Bu yollardan beklentileri nelerdir ? Bizim vazifemiz buraya gelenlerin beklentilerini bir yere kadar akıl yoluyla onlara hitab ederek
28