Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
O peygamber en büyük mana padişahıdır . İşte o geldi . O ne güzel padişahtır . O ne güzel görüşlüdür . Onun teşrifi , onun gelişi ile dünya misk kokusu ile , anber kokusu ile doldu .
Mademki mümin feryad edip ağlamada bir kopuzdur , kopuz birisi kendisine mızrap vurmadıkça feryad eder mi , ağlar mı ?
Büyükler büyüğü ferah geldi . Eksilmeyen , her an devam eden kerem geldi . Ayların ayı geldi .
Kopuz , kendisine mızrap vurulmasını huy edinmiştir . Mızrap yemedikçe yerinde duramaz . Bu yüzden kendisine mızrap vurarak çalsın diye çalgıcının ayaklarına yüzünü sürer , başını kor , yalvarır .
Ruh da , dünya da , dünyanın süsleri de , yeşillikleri de , kırmızılıkları da , Hakk ’ ın mana şarabından mest olmuşlardır .
Sen de sus , mahrem ol da her an Rabbani mecliste can şarabını ağızsız , dudaksız ve kadehsiz olarak gizlice iç , iç !”
166