Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
Önemli olan insan sevgisidir , gönlüdür , teferruat değil . İster Muhammediye ’ de , ister İseviye ’ de , ister Museviye ’ de teferruatta bulunan fakat gönlü , aklı başka yerde olan kişiye nasıl dindar denilebilir ki ? Ama gönül o yolun sahibinde ise mesele yok . Nerde olursa olsun , namazında niyazında gibi görünen , kisvelere bürünmüş kişilere aldanmayın . Allah bunların içinde değil ; Allah , güler yüzde , tatlı dilde , merhamet , şefkat bulunan yerdedir . Hakk yüzünü bütün insanları bir görüp hiç ayırım yapmayarak sevgisini sunandan gösterir .
Asıl sarraflık , altını vitrinde görüp tanımak değil , her yerde tanımaktır . Hakikat altınını da sahifelerde , sözde değil , ayak altında da görünce tanımaktadır bütün iş .
Kamil insan , her devirde bir tanedir . O , lütuf ve keremleriyle ahlakımızda bize yaramayacak , ne gibi kirler varsa , onları yavaş yavaş , hatta haberimiz olmadan temizler . Biz o Kudret ’ i annemiz gibi tanıyıp , onun kucağına atıldıktan sonra , o da bizi elbette , evlat olarak bağrına basar
16