Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
gün gelir o da güzel bir insan olur , Hakk olur . Kısaca , insanın bedeni libadır , örtüdür . Bir Hakk dostu , Hakk ile Hakk ’ tır , ama bu sırrı aşikar edemez , ben Allah ’ ım diyemez . Ne kadar yoklukta durursa , o kadar Hakk ’ ın yüzü ondan tecellisini gösterir .
“ Ey bizim canımızı tatlılaştıran , bize bizi sevdiren , kendinde olanı , kendini göreni kendinden geçir , kendine yabancı kıl ! Kendinden geçeni kendine ! Şu dervişe , şu yoksula da bir şey ver !
Aşıkları şereflendir ! Ufukları nurunla aydınlat ! Herkesin ilaç sandığı tiryakı , nefsani arzuları zehir haline getir ! Şu dervişe de bir şey ver !
Ay gibi nurlu ve güzel yüzünle , tesirli gözlerinle seni sevenlere bakmak lütfunda bulun ! Bizi kendine yol arkadaşı edin ! Şu dervişe de bir şey ver !
Dervişliğin nişanesi , belirtisi nedir ? Herkese elinden geldiği kadar iyiliklerde bulunan , yardımcı olan , etrafa inciler saçan cömert kişi ; tatlı dilli olup kimseyi incitmeyen , değerli sözler söyleyen seçkin insan derviştir . Yoksa herkesi aldatmak için yüz parçadan dikilmiş yamalı hırka giyen kişi derviş değildir . Sen şu dervişe , yoksula birşeyler ver .
116