Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
dünya varlıklarını içimizden , varlık olarak Hazreti Muhammed Efendimizi kalbimize koyalım , bakın o zaman nasıl güzel haller zuhur eder bizlerden .
Testi gönlünü ne kadar büyütürse okyanusu o kadar alır . Gönül büyümeden olmaz . Hazreti Mevlana , “ Denizin üstünde geminin yüzdüğünü görüyorsunuz ama geminin içindeki sayısız denizleri göremiyorsunuz ” der . Bu sözle kendini söylüyor , herkesi değil .
Hüsameddin Çelebi der ki : “ Kimse ben O ’ yum demesin . Her kişi bakışı kadar kendinde Mevlana ’ nın tecellisini bulur . Çünkü Mevlana bir okyanustur . O okyanus bir testiye ancak kabının büyüklüğü kadar sığar .”
“ O selvi gibi uzun boya posa karşı secde edersem ne olur ? Ben , onun maddi varlığına değil , onu yaratanın kudretine , büyüklüğüne hayran oluyorum da secdeye kapanıyorum ! Gönül gözü uyanık o aziz varlığa gözlerimi verirsem ne çıkar ?
Ben , onun sevgi şarabını içerim ; zaten benden başka kim içebilir ki ?.. O şarabı bugün bulmuş iken içsem de , yarına bırakmasam daha iyi olmaz mı ?
Çünkü onun şarabı , benim gönül arkadaşımdır ; onun yüzünden , gökyüzünün damı bana konak
54