Divan-ı Kebir ’ den Seçmelerle
İzi , nişanı belirmeyen taraftan , o bilgi ve bilgisizlik yönünden , o canının canına can olan yerden aşk geldi , sana selamlar getirdi !
Gönülleri çekip alan saçlarla perdelenmiş o güzel yüz , o nurlu yüz yok mu , işte can , o saçların tuzağına düştü , o halkaları boynuna geçirdi , böylece , kendi isteği ile aşkın kölesi oldu !
Gamın sertçe , şiddetle ; ‘ Kan dökme zamanı geldi ; senin kanını dökeceğim !’ diyor . Ey gönül , ey can ; siz kim oluyorsunuz ve ona karşı ne yapabilirsiniz ?
Ey can ! Doğduğun , dünyaya geldiğin gece ona teslim oldun ; vereceğini verdin , ona baş eğdin , itaat ettin !
Ey ruh ! Uçtun , bir kıyıya gittin ; orada gezdin tozdun , geliştin ve gönül verdiğin , kul köle olduğun güzeli elde ettin !”
134