DİVAN-I KEBİR'DEN SEÇMELERLE HASAN DEDE SOHBETLERİ | Page 123

Hasan Dede Sohbetleri
Bazen manevi kirlerimizi arındırır , bizi nura doğru çeker götürür . Bazen eski zahitliğimizi elimizden alır da , bizi sarhoş meyhaneci haline sokar .
O , kölesini ne satar , ne de kimseye bağışlar . Onu pazarda satıyormuş gıbı göstererek ona bir taç , bir taht hazırlar .
İnsan dünya sandığının içine hapsedilmiş bir arslan gibidir . Sandık kapanmıştır , kilitlenmiştir . O da kendisini yorgun ve bitkin göstermektedir .
Fakat günün birinde coşar , kükrer , sandığı kırar çıkar . Şimdi işsiz güçsüz görünüyor , ama insanın ne kadar güçlü olduğunu o zaman görürsün .
İnsan dünya nimetlerinin esiri olunca çok güçsüzdür , ama ayağı altına alınca güçlü olur .
Aşk birdir , fakat şaşıların gözüne iki , dört göründüğü gibi , türlü türlü , çeşit çeşit şekillerde görünmektedir .
Aşk yolunda her şey gül gibidir . Ama bu güller insanların gözüne diken gibi görünür .
Bu selin sesi ab-ı hayattır . Söz yoktur , ses , söz gibi görünür .
Gönülden bahsetmeyeceğime dair yemin etmiştim . Fakat gönül ayna gibi olduğundan içine düşenleri çaresiz göstermektedir .”
123