Ya Bu Gece Çölleri Aşıyorsam | Leyl-i Mercan
Girdap üstüne girdapların
gölgesinde korunuyor gibiyim.
Hep gibi olmaktan yakınıyor
yüreğim.
"Yağmurdan sonra açacak
şairler" diyorlardı bir yerde.
Keşke duymasa m ıydım bunları
?
İnsan korktuğu şeylerin
gölgesinde ne kadar güvenli
hissederdi kendini?
Hani sevgiydi hamurunuz, hani
kaderdi...
Geceleri penceresiyle yüzleşmek
zorunda kalan kaç insan
tanıyorsun ki ?
Hani bu bakış, bu bir kaç yıllık
sarılma, bir ömür yetecekti
bana.
Kandırılmak zorunda olduğunu
bilirken kandırılmaktan kaçma
şüphesiyle kandırılmıș, bir
yürüyen cesed olmaktan
yoruldu mu günlerim ?
Biliyorum, dünya henüz
kelimelerimin savaşına hazır
değil ama hazırlanıyor
olduğumu bilsinler en azından.
Yollara gülümseyen,
pencerelerden ötelere
geçebilen,
kuşlara gülistân gözüyle bakan
ve güllerden bülbülün içli sesini
dinleyen
kaç insan vardır buralarda ?
Bugün orası yabancı, bugün
burası Afrika..
Ve çöllerden herkese yetecek
çamurlar yoğuruyor zihnim.
Sâhi, yağmurdan sonra mı
açacak şairler.?
O zaman, bir parça çamurum
ben çöllerde yașıyorsam, ya bu
gece çölleri așıyorsam..!?
Dilhâne | twitter: @dilhanenet | instagram: @dilhane_net | www.dilhane.net