Ayasofya’da İlk Namaz
Şeyma Öztürk
Henüz küçük bir çocuktum. Bir an önce büyümek için içimde
çırpınan çocuğa bir türlü mani olamıyordum. Ve sanırım artık
büyük bir adam olmanın vakti gelip çatmıştı. O gece büyük bir
heyecanla kapattım gözlerimi. Gecenin koynuna sığınıp bir bir
saydım yıldızları. Yarın dedemle ilk Cuma namazına gidecektik.
Hem de dedemin her gece başımı okşayıp anlata anlata
bitiremediği Ayasofya’ya. Dedem beni yanına çağırıp büyük
dedesinden kalma seccadeyi verince bana heyecandan arşı
titretmişti şimdi sessizliğe yoldaş olan sessim. Annem yanına
çağırıp yüreği kadar yumuşak elleri kadar beyaz takkeyi bana
verince ‘’evet artık büyüdün İsmail ‘’ dedim. Şimdi tek bir soru
vardı kafamın içindeki tüm hayalleri kemiren: Ayasofya nasıl bir
yerdi? Dedemin anlatırken yüreğine konan kuşlar onu görünce
benim yüreğime de yuva yapar mıydı ki?