GÜCENİK DELİLER
Hatip ÇİÇEK
1
Derine batıyorum, en
derinine kendimin
gök yeni bir isim sarkıtıyor
göğsüme,
bilinmedik yüzler
görüyorum;
sıska ve nursuz gölgeler
karşılıyor beni,
işte bu olmalı diyorum:
Ölüm...
İnsan telaştan ve başka
birkaç şeyden ibaretmiş
mesela dalgın bir bakıştan,
gümandan, külfetten
ve alnına yazılmış üç beş
satırdan,
ne zaman izaha cüret
etsem
bir sağanak uyandırır beni
uykumdan
bildim ve uğursuz, uyumsuz
bir ıslık çaldım
bakir sövgülere,
kehanetlere, daha birçok
şeye...
2
Kuşkusuz imrendiriyor koca
adamları,
bir çocuğun oyuncak
belleyişi dünyayı
umursamak ne büyük bir
devrimdir şimdi
şakaklarına kına yakar gibi
kan yakılan
bebek cesetlerini…
Kırık bir aynada
seyrediyorum yüzümü
yüzümde utancın bin bir
rengi;
ah, gözü dünyaya kapalı,
öteye açık babalar
sesi kısık, uğultusu vaveyla
analar
sizi yalnız gücenik deliler
anlayacak...
14