De Deerhound 1983 editie 1 1983 #1 | Page 12

Er waren zelfs bekende leiders van jachtpartijen die be- | weerden dat de Deerhound toen al uitgestorven was . Door dit soort opmerkingen gingen de Hooglanders , die nog wel | raszuivere Deerhounds bezaten , het ras nog meer goede eigenschappen toedichten dan het al had .
Veel Hooglanders verlieten rond 1825 hun land en emigree^ den naar Canada , met hun honden . De clans vielen uiteen en de enige clan die zijn macht toen nog uitbreidde , was die van Cambells , maar van deze clan werd schamper gezegd dat ze niet eens een raszuivere Deerhound bezaten . De Deerhound " holde " toen achteruit , zowel in kwaliteit als kwantiteit . Lord Colonsay schreef over het ras " zelfs in de paar districten waar nog raszuivere exemplaren te vinden zijn , bestaat het gevaar dat ze uitsterven of zoveel gekruisd worden met andere honden dat het ras verloren gaat ".
In 1831 werden er wetten aangenomen waarin was vastgelegd dat de jacht niet alleen meer was voorbehouden aan de ade maar dat iedereen met een jachtvergunning het recht had zijn eigen stuk grond te jagen . De drijfjacht met Deerhounds was toen definitief van de baan ( enkele uitzonderingen daargelaten ); het ging er nu om een hert te besluipen en dan te proberen het neer te schieten , wat lang niet altijd lukte met zo ' n ouderwetse voorlader . De broer van Lord Richmond vertelt tenminste van een hert dat gedood werd door een kogel , waarbij » later bleek dat het dier al vijf of zes kogels in zijn lijf had . Door de vele jachtterreinen en het enorm toegenomen aanta | herten was het ook niet zo verstandig om met Deerhounds te gaan jagen . Vroeger leefden de herten in kleine kuddes I van hooguit tien dieren bij elkaar . Rond 1830 waren kudde^ van honderd of meer dieren vrij normaal ,, dus als je daar een paar Deerhounds op los liet , dan was je in één klap je hele wild-bestand kwijt , één of twee herten gevangen en de rest liep bij je buurman .
Evenals Lord Colonsay , schrijven ook Mr . Menzies en Mr Scrope ( rond 1830-1832 ) dat er dan nog maar twee bloedlijnen van min of meer raszuivere Deerhounds zijn , namelijk in het westen bij Applecross en in het midden van Schotland in Lochaber .
( 11 )