YOL ' da...
bahar diyordu, pembe manolya ağacı, kuruyan sarı sazlıklara...
- son ve başlangıç- dedi, buna adam
pembe- mavi – beyaz
durmadan akıp geçiyordu hayat beyazı karışıyordu mavisine,
sesinin göğünde bir bulut gidiyordu yol. da. son bir başlangıç mıdır? dedi, kadın rüzgârın içinden uzanıp-şiire hazân-ı bahar yazarken biraz daha yana kaydı kalbinden yol gidiyordu
O ' na. mavi- beyaz – gök
hızla durmadan geçiyordu hayat uzağında … bir tepenin ardında güneş batıyordu
-kalbim geldik!
duralım. Aşk. da..!
70
COL ' da...’’ Caz’’ deb aytayedi,