men uzalıp iynaklayalmam seni tiysem bir ömür tögüllükdü kol ayazlarıma... keçengden mıdahlık, kününgden bir hucu süymeklik ahırda kalğan bir '' savkal ''
bilmeyse, buşuvlarım asıralıpdı seni tav başlarıngda bara-kele turama, urğan ming cel bla casanadı cırları kölümden bir atlam barsam, tüşerme sanga cüreging, ua car 6!.
sen ozğan zamanımsa, men koyalmağan. endi bek uzakda, uzalıp cetalmağan, tav başında culduzu, ozgan caşlığımı...
BİLAHARE
kalp çeperimde günlerdir aheste gezen gözleri elâ bulut-- kıpırdama- olduğun yerde kal! bir süreliğine seni orda donduruyorum
sorma, bu günlerde durumlar fena iş, güç üstüne, z. afiyet
6 Car: Uçurum, 59