15
NAZMUNU KILIKLARI
Nazmu, tilni sırtda taşır, Ol cerge tüşse til ösmez Tiline sak bolmağan halk, Artda alda beti külmez.
Nazmu; tilni kübürçegi, Anı asıra cüregingde. Söz terk unutulup keter, Cazılğan sözle kalır esde.
Nazmuçuğa sıy bereyik, Ol işlesin ana tilni. Kerek bolur caş tölüge, Künü kelip, '' anam '' derge.
Nazmu; kökde uçhan kuşça, Kanatların kakmağa koy. Tutub cetalmazsa anı, Azatlık bla uçmağa koy.
Kündüz acaşhan, nazmu Tabar sözün karangıdan, Soldan aythan ençi sözü, Sızğıra ozar ong canından.
Nazmu; tilni özegidi, Söznü aytır ol, kıshadan. Sak okumağan ak sözü, Közüngü boyar karadan.
Nazmu, sözleni sanamaz, Canı bolğan söznü saylar. İynarladı ol sanalğan. Ecik nença tiyek oynar?
Men munu sanap cazdım, Sanamağız siz ülgüge- İgi nazmu ters cazılsa da, Baylar sözünü tüzlükge.
16