Men bir sabiyni közlerine karap; Kuşlanı,
Ağaçlanı,
Tavlanı... Bir halknı savlay süydüm. Bügün Kaytmazça bir sürgünden,
- men Cüregimi bir tavnu cüregine sürdüm...
11
ULLU SIY
Kızıl tubanla tüşgençe çaçlarınga Aynı carığı kuyulğandı keçeden Sen Koban suvnu kızı, Künnü caşıngan ornudu kol ayazıng
Sen kollarıng bla ayazlanı tıy, Taraladı kün / künden çaçlarıngı cıy Munu va alay bil; ullu Allah
- seni- Süygenden bolmaz ullu sıy
Kökde carığan culduzça közlering Közüme tiyse, cer-kök kaltıraydı Sen Mingi Tavnu alazı, Cürekni cılınğan ornudu ol avazıng
Sen kollarıng bla culduzlanı cıy