Μ η ν ύμα τ α Π ρώη ν Π Ρ ΟΕ Δ Ρ Ω Ν Π Ε Α
Ε Ξ Ω Φ ΥΛΛΟ
tory
T
ο
σύμπλεγμα
των
χαρακτήρων
που
παρουσιάζεται στα πρώτα Χριστούγεννα είναι
τόσο συναρπαστικό, όσο και απίθανο. Έχουμε μια
απλή κοπέλλα που κυοφορεί το πρώτο της παιδί,
σε ένα περιβάλλον που καταδεικνύει φτώχεια
και λιτότητα. Οι φάτνες που δημιουργούμε
σήμερα, είναι τόσο δραματοποιημένες που δεν
αντιλαμβανόμαστε πως η πραγματική φάτνη ήταν
γεμάτη με σκόνη από τα υπολείμματα αχυρώνα
μέσα σε μια σπηλιά με εκτρεφόμενα ζώα τα οποία
γέμιζαν ένα μεγάλο μέρος του στενού χώρου. Η
γήινη μυρωδιά και η υγρασία τέτοιων τοπίων είναι
γνωστή σε όποιον έχει περάσει κάποιο χρόνο σε
ένα αγρόκτημα το χειμώνα. Το περιβάλλον δεν
είναι καθόλου χαρούμενο. Οι μέλλοντες γονείς
ήσαν κουρασμένοι, έχοντας ταξιδέψει πολύ, κι
ευτυχισμένοι με την εξασφάλιση οποιουδήποτε
καταλύματος θα τους έφερνε η τύχη.
Η ιστορία της Γεννήσεως συνεχίζει για να μας πει
ότι σε αυτή την κατά τα άλλα εντελώς ασήμαντη
σκηνή, το μεγαλείο και η δόξα του Θεού έγινε
γνωστή με τη γέννηση αυτού του παιδιού. Το
προσωπικό προσκύνημα και η πορεία του Ιησού
από τη Ναζαρέτ, προσκύνημα που ξεκίνησε εκείνη
την ημέρα στη Βηθλεέμ, θα αλλάξει την ιστορία
του κόσμου. Τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο.
Υπάρχουν περιγραφές για τον άγγελο που ψάλλει
στον υιό του Δαβίδ καθώς και για τους βοσκούς
που εμπνεύστηκαν από το ουράνιο όραμα και
διακήρυξαν μέσω της λατρείας τους ότι αυτό το
νεογέννητο μωρό είναι ο Κύριος και Βασιλιάς.
Οι Μάγοι από μακρινές χώρες,οι οποίοι με την
επίσκεψή τους προσέφεραν δώρα προφητικά.
Ο χρυσός ήταν το σημάδι ότι ο Ιησούς Χριστός
είναι ο Βασιλεύς των Βασιλέων, όχι μόνο του
κόσμου αλλά και ολόκληρης της πλάσης. Το
ακριβό θυμίαμα συμβολίζει τη λατρεία προς τον
ίδιο τον Θεό που είναι αναφαίρετο δικαίωμα του
πρωτότοκου Θεανθρώπου. Το μύρο υπόσχεται ότι,
όπως όλοι οι άνθρωποι, θα φέρει τη σφραγίδα του
KPHTH | December 2013/January 2014
Photo courtesy Wikimedia Commons
over S
ΙΕΡΕΥΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΡΑΤΣΙΝΑΚΗΣ
θανάτου προς έναν ανθρώπινο τάφο. Ωστόσο, το
σώμα που θα έχριζε, για να το διατηρήσει από τη
φθορά που αναπόφευκτα αρχίζει με το θάνατο,
ήταν προορισμένο όχι για τον τάφο, αλλά για την
Ανάσταση.
Η χαρά του κόσμου την περίοδο των
Χριστουγέννων είναι τετριμμένη εφ’ όσον
επικεντρώνεται μόνο στο αγνό μωρό από τη
Βηθλεέμ. Αυτή η χαρά φθάνει στην πληρότητα
της όταν αναγνωρίζουμε ότι αυτό το μωρό είναι ο
άνθρωπος του Γολγοθά κι ο Αναστάς Κύριος του
Πάσχα. Γέννηση, Θάνατος, Ανάσταση ανήκουν
από κοινού σε αυτό το προσκύνημα που αρχίζει τα
Χριστούγεννα. Στο σκοτάδι ενός διασπασμένου
κόσμου, ένα φως λάμπει, φως που τίποτα δε
μπορεί να το σβήσει. Το πιο πολύτιμο δώρο για
σας αυτά τα Χριστούγεννα είναι η EΛΠΙΔΑ που
αναβιώνεται και πάλι έτσι ώστε να μπορείτε να
έχετε τη σιγουριά και την αμέριστη χαρά που
αυτή η γιορτή καθιστά. K
D
ear Fellow Cretans,
I was privileged to have been
born in Cleveland to a family of
passionate Cretans just three
months before they and the Cretans of Cleveland cr eated the Cretan Mutual Benefit Association.
My father, and also father-in-lawto-be were among the founders
of what was a standalone club for
the Cretans of Cleveland.
Emanuel J. Elliott
Former PAA President
The name of this chapter, “Mu1982-1984
tual Benefit Association,” more
than anything attested to the purpose of its creation, i.e. to
assist financially and emotionally the young and lonely Cretan immigrants who were striving to get a footing on this
new land. Life was hard. When one would die on occasion
in industrial, traffic or other causes, he would be cremated
or buried by the city in the Pauper’s Cemetery in nameless
graves. These practices were viewed by the Cretans as the
ultimate indignity. To provide burial funds and to develop points of contact for these young immigrants, Cretan
Clubs sprang up across the country, which then gave birth
to the Pancretan Association of America, which then assumed the Burial Fund responsibility. I believe that even
to this day there is an insignificant residual amount of
that Burial Fund in the books of the PAA. As the Cretans
dug their heels in this great land and became an exemplary and conforming component of the fabric of America,
there was no longer a need for such a fund.
In phasing out the “Mutual Benefit” mission, the
PAA. focused its efforts on becoming a national clearing house for all the activities of the Cretans across
America, and for the preservation and propagation of
our Cretan ways, our values and our precious culture.
Today the PAA stands as one of the preeminent Greek
global organizations.
I am proud to have served the Pancretan cause since
1948 when, as one of a small group in Cleveland and in
a few other cities, ushered the renaissance of the Pancretan Youth, and for having served over the ensuing many
decades in numerous elected positions at the chapter, district and national levels, including the ultimate honor of
president of the Pancretan Association of America. During my tenure as president, I sought out and visited the
Cretans of Australia and Europe, and made contacts with
the Cretans in Africa and South America and, in collaboration with their leaders, created the World Pancretan
Federation. In 1983, with profound humility, I accepted
the honor of being elected their first president.
Now, as I scan over the horizon to assess the status and
future of the PAA in America, I am pleased and enheartened to see how far we have come. From the so humble beginnings and modest aspirations of the raw immigrants,
huddling together to fight their loneliness and longing
for the family support they had left behind in Crete, to
the now vibrant, affluent and sophisticated organization
of today, comprised of ever-growing numbers of descendants of those immigrants, using that PAA for grand scale
philanthropy, projects in Crete, and the preservation of
our customs, religion, music, dances and everything that
makes up the totality of Cretan Culture.
With the PAA in the hands of these succeeding generations, more Cretan than their relatives in Crete, the souls
of our founding fathers need not fret about the Cretan
presence fading in America. Though small in numbers,
that Jewel called Cretan presence comprises one of the
highest quality segments in America’s society, and it is
here to stay, and to grow, and will continue to outshine
most others as long as America shall exist.
Fraternally Yours,
E.J. Elliott, Former PAA President
KPHTH | WWW.PANCRETAN.ORG
F O R M E R PA A P R E S I D E N T S ' M E S S A G E S
C
14
Α
Η Ελπίδα τών
Χριστουγέννων
γαπητές φίλες και φίλοι τής
Π.Ε.Α.,
Το 2013 γιορτάζουμε τα εκατό
χρόνια ελευθερίας και ένωσης
της Κρήτης με την Ελλάδα!
Αποτελεί ευκαιρία για όλους
μας να θυμηθούμε την ένδοξη
ιστορία μας και να εκτελέσουμε το
χρέος μας τιμώντας τους αγώνες
των προγόνων μας. Όπως και
οι πρόγονοι μας πρέπει πάντα
Costa Stamatakis
Former PAA President
να κοιτάζουμε μπροστά και να
1970-1974
κρατάμε το κεφάλι ψηλά! Όπως
και εκείνοι, εμείς εδώ στην Αμερική πρέπει να αναδείξουμε
την πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά και να επιβεβαιώσουμε ότι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας την αθάνατη
Ελληνική παιδεία μαζί με τα ήθη και έθιμα της ένδοξης Κρήτης.
Ας αντλήσουμε τα παραδείγματα και την δύναμη όχι μόνο
από τους αγώνες και το θάρρος αλλά και την αυταπάρνηση των
προγόνων μας. Με την συνεργασία όλων μας, προχωρώντας
όλοι ενωμένοι, ο στόχος μας να είναι να αναδείξουμε την
Κρήτη μας, τη γλυκειά μας πατρίδα, την πλούσια ιστορία μας,
τον ένδοξο πολιτισμό μας, τις πολλαπλές δραστηριότητές μας,
την αστείρευτη πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, τη
συνεχή πρόοδό μας αλλά και την ενεργή συμμετοχή των νέων
στις παρακαταθήκες των προγόνων μας. Η ψυχή της Κρήτης
μας είναι παντού και η καρδιά της χτυπάει όπου κατοικούν οι
απόγονοι του νησιού μας!
Σας εύχομαι καλή πρόδο και πάντα υγεία και χαρά!
Κωνσταντίνος Σταματάκης , τ. Πρόεδρος
Παγκρητικής Ένωσης
15