Se nos esforzamos un pouco en analizar o cine que consumimos, podemos darnos de conta de como foi cambiando esta arte co paso do tempo. Hoxe contamos con avances tecnoloxicos impresionantes, efectos visuais espectaculares e unha oferta mais accesible ca nunca, especialmente cos servizos como Netflix ou Amazon Prime (que pouco a pouco estan a acabar cos maxicos cines tradicionais). Poren, tamen e certo que perdeu parte da alma narrativa caracteristica das decadas pasadas. Antes, as historias cocianse a lume lento, con personaxes complexos e guions ben traballados. Peliculas como as celebres "O Padriño" ou "Cinema Paradiso" non precisaban de explosions nin de universos compartidos para emocionar.
Na actualidade, a industria esta dominada por franquias e formulas seguras. Priorizase o redenmento economico por riba do risco creativo, e, en moitos casos, o exceso de efectos dixitais substitue a emocion verdadeira. Ainda asi, seguen aparecendo xoias que rompen con esta tendencia, pero hai que buscalas con mais intencion. O cine de calidade non morreu, esta en transformacion, e reto e que non perda a sua esencia no medio do espectaculo.
CINE NA ERA DIXITAL
Aínda así, seguen aparecendo xoias que rompen con esta tendencia, pero hai que buscalas con máis intención. O cine de calidade non morreu, está en transformación, e o reto e que non perda a sua esencia no medio do espectáculo.
Unha arte en constante evolucion.
A industria hoxe: fórmulas e franquías.
Da narrativa pausada ao espectáculo visual.
No ano 1932, unha cadela chamada Rin-Tin-Tin foi seleccionada polos votantes dos Oscar para recibir un Premio a Mellor Actriz. Poren, non se lle permitiu gañar.
19
Nam Faucibus Pulvinar
Nam porta luctus odio, quis tincidunt quam elementum a. Phasellus laoreet gravida sagittis.
A arte do cine esta en constante evolucion , adaptandose as diferentes tendencias e situacions do momento. Isto nos leva a preguntarnos, hacia onde levounos esta transformacion.. Comparando coas decadas pasadas, o cine actual ga#ou en tecnoloxia, efectos especiais e accesibilidade [cuestionable, esto ultimo. Poren, moitos criticos e mesmo espectadors sinten que perdeu parte da sua esencianarrativa, e porfundidade emocional, conveirtiindose en unha chea de historias baleiras, que solo buscan o exito comercial, e non unha concexion co espectador.
Seria algo inxusto, para ambas partes, comparar os comezos do cine coa industria actual pois distan excesivamente, e non e unha simple comparacion antes VS despois o que se busca neste articulo, ademais de non ser necesario. Indo atras no tempo ata as decadas dos 70, 80ou 90, nas que se produciron moitos dos, nono se menciona, os largometraxes centrabanse mais ben nana realizacion dun uion de boa calidade, e no correcto desarrollo dos persoaxes. Peliculas tan celberes como El Padrino ou Cinema paradiso ti`an un rtimo pausado, permitindo que so espectga`ar a empatia do espectador, que este se sumerxese na histori.
ine
EN LA ERA DIGITAL
9
Se nos esforzamos un pouco en analizar o cine que consumimos, podemos darnos de conta de como foi cambiando esta arte co paso do tempo. Hoxe contamos con avances tecnolóxicos impresionantes, efectos visuais espectaculares e unha oferta máis accesible ca nunca, especialmente cos servizos como Netflix ou Amazon Prime (que pouco a pouco están a acabar cos máxicos cines tradicionais).
Na actualidade, a industria está dominada por franquías e fórmulas seguras. Prioízase o rendemento económico por riba do risco creativo, e, en moitos casos, o exceso de efectos dixitais substitue a emoción verdadeira.
Porén, tamén é certo que perdeu parte da alma narrativa característica das décadas pasadas. Antes, as historias cocíanse a lume lento, con personaxes complexos e guións ben traballados. Películas como as celebres "O Padriño" ou "Cinema Paradiso" non precisaban de explosións nin de universos compartidos para emocionar.
A esperanza entre as sombras.