“Het is niet meer
raar om in
een vreemde
stad wakker te
worden.”
daarom ken ik de directeur persoonlijk.
Hij vraagt vaak hoe het met me gaat, of ik me
amuseer en of ik de lessen kan volgen.
Dat apprecieer ik enorm. Ik ben geen persoon om alleen
te zijn. Thuis zorgde ik er altijd voor dat ik mensen om
me heen had, zoals mijn mama, papa of mijn broer. Als
zij er niet waren, sprak ik af met vriendinnen. Gelukkig
heb ik snel vrienden gemaakt in Bordeaux. Het is niet
meer raar om in een vreemde stad wakker te worden.
In het begin had ik wel wat rugpijn, omdat ik het bed
niet gewoon was. (lacht) Gelukkig is alles op zijn pootjes
terechtgekomen.”