Jullie delen nu een appartement in Den Haag,
geraken jullie elkaar nooit beu?
Manon: Dat valt best wel mee. Er zijn wel momenten
dat we allebei behoefte hebben aan ‘me-time’ en dan
trekken we ons allebei terug op onze kamers. Maar
ook dan duurt het nooit lang voor een van ons twee de
kamer van de ander binnenvalt om iets te vertellen. We
gunnen elkaar onze persoonlijke tijd, maar daar hebben
we allebei niet zoveel nood aan.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om samen op
Erasmus te gaan?
Manon: Ik wou eerst naar de Fashion School in Londen,
maar ik ben een echt familiemens en dacht dat ik mijn
ouders en vrienden te hard zou missen. Mijn papa werkt
al elf jaar in Den Haag en woont er enkele dagen in de
week op een appartement. Daarom kwam mijn mama
op het idee om op Erasmus te gaan in Den Haag. Dan
zag ik mijn papa in de week en kon ik in het weekend
ook naar huis komen.
Marlies: Ik had oorspronkelijk niet echt interesse om
op Erasmus te gaan, maar ik was bij Manon toen dit
onderwerp ter sprake kwam. Toen heeft Manon me
warm gemaakt om mee naar Den Haag te gaan. Zo
zijn we dan tot de beslissing gekomen om samen op
Erasmus te vertrekken.