Clubbladen s.v.Urk (2010-12) | Page 32

C olum n Zou het nog voor komen? Wat bedoel je, hoor ik je vragen. Nou stappen! Dat je als eerste je medespeler mag kiezen en vervolgens om en om. Ik begrijp inmiddels: dit komt niet meer voor. Ik vind dit jammer! Ik zal eerst even het stappen uitleggen. Voordat je een partijtje voetbal gaat spelen, ga je afspreken wie bij wie speelt. Twee spelers worden aangewezen en gaan op een meter of 5 van elkaar staan en gaan dan voetje voor voetje (naadloos aansluiten!) naar elkaar toe stappen. Degene die als eerste op de voet van de ander staat, mag als eerste kiezen. Om het nog ingewikkelder te maken: je kunt ook afspreken dat “halven” is toegestaan. Je mag dan je voet dwars neerzetten, omdat je daarmee denkt gunstiger uit te komen en dus alsnog als eerste te mogen kiezen. Op straat vergde dit stappen vaak wel een kwartier. Soms had je al ruzie voordat het partijtje begon en ging het hele partijtje niet door. Ook is de hele ploeg betrokken bij het stappen. Ze controleren of er eerlijk wordt gedaan. Alles heeft natuurlijk te maken met “het willen winnen” of is het juist “de angst om niet te verliezen”? Want als het stappen heeft plaatsgevonden dan is ook meteen duidelijk wat de rangorde is. Wie zijn de besten en wie is er wat minder? Eigenlijk zitten er hele mooie kanten aan het stappen. Meteen wordt namelijk duidelijk wat spelers van elkaar vinden. Kijk je kunt je beste vriend wel als eerste kiezen maar als die geen bal kan trappen, dan is de kans dus groot dat je die partij verliest. Je kiest op dat moment dus niet je voor 32 Stappen je beste vriend, maar misschien wel voor je grootste vijand omdat die beter kan voetballen. Voor spelers die wat minder zijn is het stappen een keiharde regel, maar wel duidelijk. Trouwens ook spelers die als eerste worden gekozen voelen gelijk de druk om te moeten presteren. In Nederland noemen we deze regel in 2010 misschien wel asociaal waardoor tere kinderzieltjes op hun hartje worden getrapt. Maar voor ons was het de gewoonste zaak van de wereld. En niemand deed daar moeilijk over. Voetbal is geen spel voor doetjes. En het is natuurlijk de bedoeling dat een speler die altijd als laatste wordt gekozen op een punt komt van: “Dus ik word hier weer als laatste gekozen!? Dan zal ik nu even laten zien dat dit onterecht is! Kom maar op! Trouwens, ook toen ik nog in Urk 1 speelde was het tijdens trainingen vrij normaal dat er eerst werd gestapt. Nieuwkomers werden in het begin vaak als laatste gekozen maar stegen al snel in de rangorde. Je had dus stijgers en dalers. Ook spelers die zaterdags erg belangrijk waren konden op de training weleens als laatste worden gekozen. Zo hadden wij op de training bij Urk 1 graag de keeper Riekelt Korf bij ons in de ploeg als voetballende speler want die maakte oorlog. En Arie van der Wal werd meestal als laatste gekozen, maar was zaterdags voor ons onmisbaar. Van de stapper werd natuurlijk ook enig voetbalinzicht gevraagd. Kies je alleen maar aanvallers dan weet je zeker dat je de kleiberg op gaat. Er zitten dus zowel psychologische als voetbaltactische aspecten aan het SVU Clubblad december ’10