Clubbladen s.v.Urk (2010-09) | Page 6

C olumn Wij worden kampioen! Wat een verademing om afgelopen zomer de spelers en trainer van het Nederlands elftal te horen uitspreken waar ze voor gingen: Wereldkampioen! Gewoon vooraf zonder dat er nog maar een bal was getrapt. En het was ook niet “wij willen wereldkampioen worden”. Dat wil namelijk iedereen. Nee, heel duidelijk was te horen: “wij worden wereldkampioen!”. De meeste trainers, clubs en spelers durven zich voor het seizoen niet duidelijk uit te spreken. Ze vervallen dan in nietszeggende praatjes als:  “we willen ons handhaven”,  “we gaan voor een periode”, “we willen meedoen voor de bovenste plaatsen” of nog erger: “we gaan voor het linkerrijtje”. Dit is toch te erg voor woorden, zeg dan niks! Maar nogmaals van het Nederlands Elftal kan Urk wat leren het komende seizoen. Ik weet, het woord “focus” viel wel heel vaak. Dit zal ook wel komen door de sessies met de sportpsycholoog die “de focus” er wel zal hebben ingeramd bij de spelers. Maar het bleek wel te werken. Natuurlijk verhoog je de druk op jezelf. Maar daar moet je mee leren omgaan. Hoe je dat doet? Het belangrijkste is dat je jezelf door niets en niemand van de wijs laten brengen. Een vervelend stukje in de krant? So what! In die krant liggen morgen de aardappelschillen van vandaag.  En zeurende supporters? Wees blij dat ze er nog zijn! Maar hou één ding vast: “wij worden kampioen”!  Na een verliespartij of een mindere periode krijg je steevast spelers die er geen plezier meer in hebben en eigenlijk liever stoppen. Prima gelijk stoppen! Ook niet meer aan vragen en smeken. 6 Een strik er omheen en afleveren bij een veel lager elftal of “het hobby”. Spelers van Urk 1 voetballen namelijk voor één ding en dat is: winnen! En ja, als je wint dan heb je ook plezier.   Vaak zie je trouwens na een verliespartij vooral bestuursleden vervallen in een soort therapeutisch positivisme in de zin van: “jammer jongens volgende keer beter”. Nou daar heeft een speler van Urk 1 dus niks aan. Daar help je hem ook niet mee. Zoiets zeg je bij de pupillen. Maar als Urk 1 verliest dan is dat gewoon heel erg. Dan moet heel onze Urker gemeenschap er doorheen zitten. Pas dan gaan we beseffen: “dit nooit meer!” Mag je dan niet meer verliezen? Natuurlijk wel, maar we gaan er niet vanuit en tegelijk zijn we er ook niet bang voor. Meinie de Boer zei vroeger: “als je niet weet wat verliezen is, zul je nooit weten wat winnen is”. Urk heeft het komend seizoen dus winnaars nodig. Spelers die een uurtje langer trainen om beter te worden. Spelers die hun vakanties afstemmen op Urk 1. Ja inderdaad soms moet je er weleens een ruzie thuis of op je werk voor over hebben omdat jij zonodig weer trainen moet. Het draait allemaal om bezieling! Natuurlijk moet je doel realistisch zijn. We zijn geen Don Quichot die op (wind)molens jagen. Maar van Urk mag dit seizoen toch gewoon een kampioenschap worden geëist. De betere ploegen zijn eruit dus moet je gewoon zeggen: “wij worden kampioen!”. In seizoen 95/96 stonden we in de winterstop bovenaan toen het besluit viel om het seizoen daarna niet verder te gaan met trainer Gerrit Bredewold. Voor Omroep SVU Clubblad september ’10