Beperkingen van ’t menselijk oog
In een recent artikel over scheidsrechters las ik iets over hun waarnemingen
in het veld. Het menselijk oog heeft zijn
beperkingen en scheidsrechters zullen
altijd feilbaar blijven.
Er werden verschillende tips aangereikt
om arbitraire dwalingen tot een minimum
te beperken, hoewel die onmogelijk zijn uit
te sluiten of we moeten investeren in een
in het scheidsrechtersbrein
te plaatsen chip die rechtstreeks verbonden is met
een aantal camera’s om het
veld. Vastgesteld is dat dit
thans al mogelijk is.
Wanneer scheidsrechters
alles met het oog moeten
waarnemen kunnen toch
een aantal tips zinvol zijn,
vertelde de Engelse specialiste Gail Stephenson ten overstaan van het Nederlandse
korps van A-scheidsrechters op het KNVB
sportcentrum in Zeist. Stephenson pleitte
voor een warming-up niet alleen van de
spieren maar ook van de ogen.
Zo kunnen spelers met donkere kleding
moeilijker zichtbaar zijn tegen een donkere achtergrond van bomen of tribunes.
Ook zijn er voor scheidsrechters een nieuw
soort contactlenzen ontwikkelt door Nike,
die meer contrast geven. Ook kun je de
ogen trainen om snel te schakelen van bijvoorbeeld het volgen van de bal naar een
andere hoek om twee spelers in de gaten
te houden die aan het bakkeleien zijn.
Nog een simpele tip: in de kleedkamer
waar de scheidsrechter uit komt kan het
vaak wat donkerder zijn waardoor bij fel
16
zonlicht de ogen niet alles direct scherp
zien. Ogen moeten ook wennen aan die
nieuwe licht omstandigheden.
Bij dit laatste moest ik denken aan de wedstrijd Urk - BeQuick ‘28. Binnen twee minuten na aanvang plaatste Klaas Schrijver een
puike corner op het hoofd van Pieter Ras bij
de tweede paal. Het doelpunt van Danny
werd door scheidsrechter Wilco Jansen tot
verrassing van velen afgekeurd vanwege duwen in de
rug door Pieter, hoewel dit
later ook op de TV beelden
niet zichtbaar was! Wat was
de situatie vanuit mijn optiek
op de tribune?
Door de laag staande, fel
schijnende zon was het
zicht uitermate moeilijk voor
Wilco en ik had er begrip voor dat daardoor
niet alles goed zichtbaar was. Dit is beslist
geen kritiek op de prima fluitende, sympathieke Wilco, maar het is gewoon een
beperking van het menselijk oog door de
weersituatie. Overigens bleef Wilco Jansen
ook na a?oop heel stellig in zijn mening dat
er in zijn ogen een overtreding aan voorafgegaan was.
Ik ben en blijf overtuigd van zijn integriteit
en sympathie voor onze club en hoop dat
hij nog vaak komt ?uiten bij ons op Urk. Het
was ?jn om te merken dat we er als spelers
en supporters ondanks deze teleurstelling,
goed mee omgingen en dat moet vooral
zo blijven.
Jan Brouwer, voorzitter
SVU Clubblad februari ’07