Caffe Montenegro 163 Caffe Montenegro 163 web | Page 102

P O S J ET I T E –Z ABILJEŽ IT E
PETNJICA
TEKST: KRSTINJA ZEČEVIĆ
FOTO: TURISTIČKA ORGANI-
ZACIJA PETNJICA
PETNJICA SE NALAZI U SJEVEROISTOČNOM
DIJELU CRNE GORE U DIJELU REGIJE BIHOR, UZ
GRANICU SA SRBIJOM.
GRANIČI SE SA OPŠTINAMA BIJELO POLJE,
BERANE I ROŽAJE. TO JE IZUZETNO PRIRODOM
NADAREN I BOGAT KRAJ, MALA I MLADA
OPŠTINA SA VELIKOM PERSPEKTIVOM...
Reljef Petnjice
čine visoke ali
i niske pla-
nine, kotline uz
rječne tokove i
razni oblici kraš-
kog reljefa
BOGATA ISTORIJA I
GEOGRAFIJA
Geografski položaj Petnjice mije-
njao se kroz istoriju. U nekim perio-
dima bio je vrlo povoljan jer tuda su
vodili karavanski putevi od juga ka
sjeveru. Nekad opet nepovoljan kad
su ti putevi gubili svoj značaj, a puteva
nikad nije bilo dosta jer je i sam teren
težak za pravljenje saobraćajnica.
Petnjica se nalazi u sjeveroistoč-
nom dijelu Crne Gore u dijelu regije
Bihor, uz granicu sa Srbijom.
Graniči se sa opštinama Bijelo
Polje, Berane i Rožaje.
Sjeveroistočni dio Crne Gore kome pri-
pada Petnjica često je pokriven veli-
kim šumama, koje su njegovo veliko
bogatstvo. Mjestimično ima obradivog
zemljišta pogodnog za zemljoradnju
i stočarstvo. Bogatstvo vodama je još
jedan veliki faktor koji čini da se mje-
štani osjećaju prijatno i da iskoriste te
prirodne resurse da svoj život učine
ljepšim i boljim. No, čovjekova borba za
bolji život je neprestana zato se dešava
da napušta svoje “sanjive njive i livade” i
ide dalje u neke nove, nepoznate, daleke
krajeve. Da bi se jednog dana vratio
poznatim stazama svog djetinjstva.
Do 28. maja 2013. godine Petnjica je
pripadala opštini Berane, iako je tokom
istorije često bila samostalna opština.
Reljef ove opštine je vrlo raznovrstan:
čine ga visoke planine, niske planine,
kotline uz rječne tokove i razni oblici
102 CAFFE MONTENEGRO
kraškog reljefa. Veliki dio ovog pod-
ručja zauzimaju planine: Turijak (1409),
Vlahovi (1599), Ciglen (1345), Lađevac
(1545). Preko planine Lađevac ovo pod-
ručje terasasto prelazi u Peštersku
visoravan. Najviši vrhovi u ovom kraju su
Musina jama (1758), Međusten (1660), sjever-jug, te tako teku i rijeke ovog
područija. Često se probijaju kroz niske
klisure i prave neobične geološke oblike.
Sama Petnjička kotlina – je ograničena
brdima, Trpeškim, Lazanskim, Koraćkim.
Kotlina ima pravac pružanja sjevero-
istok-jugozapad u dužini od 7km.
Crno vrelo (1628) i Borovo brdo (1505).
Gornji Bihor ima vrlo raznovrsnu građu
terena, posebnu geološku strukturu,
sastavljenu od škriljaca, krečnjaka,
dolomita. Rasjedna linija ide pravcem Najveća širina kotline je 3km u slivu
Radmankse rijeke i koja se pro-
bija kroz čuvenu Radmansku klisuru
koja je vrlo atraktivna i specifična.
Vode Petnjice predstavljaju njeno pravo