BNL 2016-1 | Page 39

Foto | René van den Burg ENERZIJDS, ANDERZIJDS | April 2016 | BOUWENDNL | 39 BEGRIP, GESPREK EN GELE KAART De meeste stemmen gelden Marcel is nu 7 jaar directeur, maar belangrijke besluiten neemt hij nooit in zijn eentje; nog steeds wordt alles besproken. Hij zit aan de voorkant van het bedrijf, doet de gesprekken en onder­ handelingen met klanten en architecten en Henk bestiert het bedrijfsbureau. Eens per week zit het vierkoppige bedrijfsbureau bij elkaar om de opnames te bespreken en de strategie te bepalen. En ook één keer per week is er overleg van het zes man sterke managementteam. Bij beide overleggen geldt een meerderheid van stemmen. “Als je met meer bent dan kijk je naar meerdere kanten van een zaak, niet alleen naar marge of hoeveelheid werk. Zo houdt je elkaar scherp”, zegt Marcel over die kantoordemocratie. Altijd blijven praten Beleid van de zaak bespreken vader en zoon wel in klein comité. En uiteraard kan dat wel eens knet­ teren. “Het zijn meestal zaken waarin ik te ambitieus ben en hij te behoudend”, zegt Marcel. “Dan wil ik iets en zegt hij ‘ik zou het niet doen’; bij investeringen bijvoorbeeld. Ik vind dat dan een beetje ‘oude stempel-denken’ maar ik realiseer me wel dat die voorzichtigheid er mede voor heeft gezorgd dat we hier nog zitten met z’n allen. Ik hecht veel waarde aan zijn ervaring en mening maar het is niet leuk als zoiets gebeurt wanneer je eigenlijk het besluit al genomen hebt en het alleen voor de zekerheid nog even checkt.” Op dat soort momenten komt het kaartensysteem dat ze jaren geleden hebben afgesproken goed van pas. “Geel ­betekent dat we even uit elkaar gaan om rustig na te denken en dat we het na een uurtje opnieuw bespreken. De insteek is altijd dat we het met elkaar eens zijn als we hier ’s middags de deur uitlopen.” Vader en zoon strooien niet bepaald met kaarten. De gele komt misschien een keer per jaar uit de borstzak. En van de rode kunnen ze zich niet eens goed herinneren wat ze daar over hebben afgesproken. De kans dat die ooit wordt getrokken is ook minimaal, daarvoor vinden ze een goede verstand­houding te belangrijk. “Ik zal nooit iets doordrammen”, zegt Henk. “Soms moet je ook toelaten dat er iets misgaat, dat kan leer­ zamer zijn dan wanneer alles je verteld wordt.” < Henk van der Worp 3 e generatie