BNL 2-2020 | Page 60

44 | BNL | Juli 2020 | BOUWTOTAAL Tekst | Frank de Groot VISPASSAGE KRIJGT BIJZONDER TEGELWERK In maart 2020 opende de bezoekersruimte van een wel heel bijzondere vispassage in Doesburg. Op de betegelde wanden zijn levensechte grote vissen te zien. Ze bestaan uit duizenden kleine mozaïek tegeltjes. Een indrukwekkend tegelwerk, gemaakt door Edwin Harbers van Artiles. De vispassage bij het stuwcomplex van de gemeente Doesburg is één van de grootste en meest innovatieve vispassages van Nederland en gerealiseerd door Waterschap Rijn en IJssel, met partners Rijkswaterstaat, provincie Gelderland en de gemeente Doesburg. De vistrap in de monding van de Oude IJssel in de Gelderse IJssel is bijzonder vanwege het grote hoogteverschil, oplopend tot vijf meter. Vissen zwemmen over maar liefst 60 trappen van 8 centimeter. Door deze vispassage kunnen vissen nu ongehinderd in het hele stroomgebied van de Oude IJssel tot in hun Duitse paaigebied zwemmen. Voor de realisatie van de vistrap is een bouwteam geformeerd waarin naast het waterschap, aannemer Dubbink, ingenieursbureau Royal HaskoningDHV, Linkit en CDM Smith participeerden. Bij de ruimtelijke inpassing werden de gemeente Doesburg, Watersportvereniging Doesburg en de Hengelsport Federatie betrokken. Het project wordt medegefinancierd door de Europese Unie, Rijkswaterstaat Oost-Nederland en de gemeente Doesburg. Honderden uren werk De kunstwerken op wanden in de bezoekersruimten en een wand aan de buitenzijde bestaan uit meer dan 100.000 tegels in 80 verschillende kleuren. In de bezoekersruimte aan de vispassage kan je via kijkvensters de vissen vijf meter omhoog zien zwemmen. Edwin Harbers en kunstenaar Paul Wieggers betegelden de vispassage met zowel glasmozaïek en wandtegels van Mosa als vorstbestendige tegels van Agrob Buchtal. PCI leverde de benodigde tegellijmen, egalisatie- en uitvlakmortels, primer, voegmortels, kitten en een ontkoppelend waterdichtingsmembraan. “De tegels variëren van reguliere vloertegels van 20 x 20 centimeter tot enkele vierkante millimeters. Buiten kozen we voor vorstbestendige tegels en in de tekening van de vissen voor glasmozaïek. Je mag toch rekenen op een paar honderd uur tegelwerk per vis. Je bent met gemak een half jaar kwijt bij zo’n project”, legt de tegelzetter uit. “De grootste uitdaging? Het tegelen op de gebogen buitenmuur.” De stukjes glasmozaïek werden gelijmd op een grootformaat plaattegel, zodat de tegels gemakkelijker in een gekromde vorm konden. Pas toen de grootplaattegel geplaatst werd, zijn de tegels afgevoegd. Tegels verknippen “Je groeit in zo’n proces. Hoe kleiner je de tegels knipt, hoe mooier het kleurverloop. Een heel tegeltje is een blokje en ziet eruit als een pixel. Maar als je het knipt met een speciale glasmozaïektang kan je vormen en lijnen volgen.” Om de efficiëntie te verhogen maakte het duo alles in hun atelier. De tegeltjes plaatsten en voegden ze op keramiekplaten met 2-componentenvoegsel. Ter plekke kamden ze de muren en platen in met de butter floatingmethode voor een betere hechting. “Goede ondersteuning vanuit bijvoorbeeld de lijmfabrikant is bij kunstgerelateerde opdrachten heel belangrijk, omdat er vaak unieke oplossingen bedacht moeten worden. Zoals bij het mozaïekwerk van het gemeentehuis Oost Gelre, waarbij ze vertelden hoe we tegels op aluminium konden lijmen”, besluit Harbers. •