Bir Kitap Bin Etkinlik 2 Final Dergisi/Etwinning project | Page 9

onları özel okula gönderecek gücüm kalmamıştı . Başımızı sokacak bir evimiz , yiyecek bir ekmeğimiz olsun yeterdi . Eşimin vefatından iki ay sonra ev kirasını ödeyemediğimiz için bizi evden çıkarmışlardı , sekiz çocukla birlikte sokak ortasında kalmıştım . İki üç günü sokaklarda banklarda uyuyarak geçirmiştik . Çocukların karnı açtı , kaç günden beri boğazlarından doğru dürüst yemek geçmiyordu . Bir gün en büyük oğlum bir lokantanın önünden geçerken bir ekmek görmüş , kardeşlerinin çektiği açlık aklına gelmiş çalıp çalmamak konusunda kararsız kalmış . Ekmeği tam almış kaçıyormuş ki sahibi yakalamış biz de tam ordan geçerken karşı lokantanın önünde duran oğlumu gördüm şaşkınlık içersindeydim , hemen yanına gittim . Adam neden yaptığını soruyordu . Ne yapmıştı ki ? Oğlumun yanına gidip neler olduğunu sordum . Oğlum ekmeği neden çaldığını anlattı , aslında zor durumda kaldığı için böyle bir şey yaptığını söyledi . Adam halimize çok üzülmüştü , belliydi bizi içeri çağırıp yemek ikram etti . Çaresizdim ... Çocuklarım çok açtı , karınlarını doyurmaları için kabul ettim . Ben tam cebimde kalan son parayla kasaya kalktığımda kesinlikle hesabı kabul etmediler . İş yeri sahibi bana bir öneride bulunacağını söyledi . Annesi çok hasta ve bakıma muhtaçmış , bakmaya kimseleri yokmuş , bana iş arayıp aramadığımı sordu . . Ben de bu şansı kaçırmamalıydım . Kalmaya yeriniz yoksa ormanda eski olsa da bir evimiz var , çocuklarınla orada kalabilirsiniz , eve yakın bir köy okuluda var , orada okula yazılırlar diye bir öneri sundu . Bu çok güzel bir teklifti , çocuklar için de çok güzel bir şanstı . Teklifi kabul ettim . Hemen eve yerleşip ise başlayabilirsiniz dedi . O akşam bizi ormandaki eve götürdü , zaten annesinin evi de oraya çok yakındı ..... Zaman ne çabuk geçiyor , tüm bunlar üç yıl önceydi ... Artık büyük oğlum mühendislik fakültesi son sınıfta okuyor , ben işimde mutlu huzurlu bir şekilde çalışıyorum , küçük çocuklarım okullarında mutlu ve başarılılar , hayatımız yoluna girmişti , hep birlikte her şeyin üstünden gelebildik . Hayatta varlıklı olup mutlu olmayan da var , bir kuru ekmekle doyup haline şükredip mutlu olan da . Her şeye rağmen birarada olmayı başarırsanız ve sahip olduklarınızın değerini bilirseniz mutluluğun gelecekte değil anda olduğunu farkedersiniz sizden mutlusu yoktur inanın ....
10- ORTAK ÇALIŞMA OLARAK HER GRUP DİĞER GRUBUN KİTABINDAN BİR ALINTIYI ÖYKÜ OLARAK TAMAMLADI .. OKUNAN KİTAPTAN PARAGRAF TAMAMLAMA ( MÜFREDAT )
VMTAL 9 / C EZGİ DENİZ ERGİN 367
İçeri adım attığımızda , girişten solgun bir ışık süzülüyordu . Tepemizde alçak tuğla bir kemer gördüm . Duvar ve çatı kayaydı ; bir kaç tane eğrilmiş direk ve kiriş vardı . Öteki direkler kırılmış çatı ve duvarlar kısmen çöktüğünden tünel moloz yığınlarıyla tıkanmıştı . İçime bir ürperti düşmüştü . belki de etrafın durumundan kaynaklanıyordu . Derin bir sessizlik ve hafif esen rüzgardan başka bir şey yok gibi görünüyordu , kapının kapanması ile yavaşça ilerlemeye başladık . Kimse yok mu ?? diye kardeşim seslendi , yerin gıcırdayan parkelerinden başka ses veren yok gibi görünüyordu , evin kahyası gibi görünen bir adam belirdi karşımızda . -Buyurun bayanlar size nasıl yardımcı olabilirim , diye karşılık verdi , ürkütücü sesiyle . -Sadece bir gecelik , kardeşim ve bana kalacak boş bir odanız var mı ? diye cevap verdim . Boş bir odanın olduğunu ve bize odaya kadar eşlik edeceğini söyledi .
Konağın basamaklarından odaya çıktık , kahya bize odayı gösterip gitti . Kardeşimle , ıslanmış paltolarımızı çıkartıp odaya yerleştik . Pencereden dışarı baktığımda şiddetli yağan yağmur ve gök gürültüsü vardı . Korkutucu ama bir o kadar da güzel manzarası vardı . Pencereyi açmamla beraber yağmur içeri girmişti , ıslanan ayaklarım ve yüzüme çarpan toprak kokusu ile anılarım canlanmıştı . Arkama döndüğümde kardeşim çoktan yatıp uyumuştu . Yarın yorucu bir gün olacağını düşünüyordum , tahminlerime göre
9