7
3 yıl önce aşıktım
Gerçekten aşık olduğumu bilecek ve unutmayacak kadar aşıktım . şimdi tam olarak nasıl hissettirdiğini hatırlamıyor olsam da , başkasını kendinden önceye koymanın güzel bir şey olduğunu biliyorum fakat uzun zamandır bencilim . 1 yıl 3 ay önce çalışma hayatına atıldım . iki buçuk ay telefon açtım . aynı atılımları önümüzdeki yazlarda da bekliyoruz . 1 yıl 2 ay önceydi ; yerde oturup sayfa ayıklamakla geçen saatler sonucu üç battal çöp torbası yaprak test / test kitabını kapıya dizmiş , beni hayatımın yeni evresine taşımış araçlarmış gibi onlara bakıyordum . 1 yıl 1 ay önce ; götüreceğim tüm eşyalarımın kapıya dizilişinden sonra gördüğümü beğenmiş olacağım ki fotoğrafını çekmek istedim . ne kadar çok şey sığdırdık kız anne , helal . ( he helal amınakoyim , bütün yıl Mng ’ yi zengin ettik koli yapıp göndermekten sığamıyoruz diye .) 10 ay önce ; ilk sınavlarımız yaklaşıyor hayatımda ilk kez başarısızlıktan korktum . ( üniversite hazırlık döneminde poposunu hep sermiş bir dilci olarak ) yapamam dedim bu kadar değilim ben . çıkışta ağlayıp sonuçlar açıklanınca 100 aldığını duyduğumuz densiz gibi oldum sonra . ha 100 falan almamışımdır ucundan geçtim galiba barajı . ağlamam ben ayrıca yani , “ bi dönem daha okusam ne güzel olur , işe falan da girerim , oo mis ” e bağlamıştım . bundan 7 ay önce ; yeryüzünde nadir bir fenomen , bir çocuk beni beğenmiş olacak ki facebook ’ tan ekledi . benim de boş ( aranan ) anıma denk gelmiş olacak kabul ediyorum konuşmaya başlıyoruz . bir iki buluşmadan sonraya kadar kurcalamıyorum da sonra baktım muhabbet manuel dönüyor , arada hararet yapıyor . tarafların kastığı belli . kendimi bir daha öyle bir duruma sokmamayı not edip , yolumu ayırıyorum . ne “ istemediğimi ” çok net bir şekilde bu kez tecrübeyle sabitliyorum . ( sonra istediğim şeylerin olabilirliğini değerlendirmeye kalktığım her zaman “ bn svgili istemyrm ki ya suan :)” dedim . ( o yüzden bkz : 1 . paragraf , bkz : bekarım .) 3 ay önce , ilk kavunumu yedim . neler kaçırmışım , nası güzel bir oluşumdur o . elin fransızı beni evine öğrenci almasa , masaya kavunu koyup üstüne karabiberi serpmese , kim bilir kaç yıl sonra aklıma gelecek de lan bu sarı karpuzlar ne ola ki deyip deneyeceğim . 1.5 ay önce , götüreceğim tüm eşyalarımın kapıya dizilişinden sonra gördüğümü beğenmiş olacağım ki fotoğrafını çekmek istedim . zira o kadar azlardı ki , gerçekten takdire şayan bir karar aşaması geçirmiş olduğumu belgelemek istemekte haklıyım . ( bkz : şuan dolabımın yarısı boş ) 1 ay kadar oldu , yalnız yaşıyorum . eskittiğim oda arkadaşları sonrasında beraber yaşanılamaz biri olduğum fikrine vardıktan sonra , ben keyfim ve kahyasıyla odaya çıkmaya karar verdik . sıkılırsın dediler , henüz fırsat bulamadım . çok mutlu olduğumu ne zaman söylesem karma bana gıda zehirlenmesi falan yolluyor , ama bu sene bir şeylerin başlangıcı gibi hissediyorum . bazen içim içime sığmıyor , bu seneden beklentilerim beni sabırsızlandırıyor . öyle çok fazla değiller ; sporu bırakmasam , götümü gezdirip para harcamaktan aile ocağıma türlü ağaçlar dikmesem , geceleri yatmayıp sabahları kalkamayıp akademik hayatımı baltalamasam , komşularım bir gün odamdan gelen kokular yüzünden kapımı açtırıp dağınıklığım içinde ölmek üzere olduğumu görmese , bir de biraz mmr kasmaya vakit bulabilsem wyeter . ( ok . by . )
2 hafta oldu . Ankara ’ ya kış geldi . özlemişim .