GEL
Dilan Özdemir - buluttakigok.tumblr.com
Bacalarda dumanlar sensiz de tüter.
Sen gel.
Ağaçlar sensiz de salarlar köklerini.
Sensiz de yaşayabilir ayyaşlar.
Sen gel.
O zaman okurum tüm güzel şiirleri.
İşte o zaman izin veririm denizlere,
sarılsınlar martılara diye.
Sen gel.
Sen yeter ki gel.
Alkışlar sen olmadan da kopar.
Yabancıları sen olmadan da asarlar meydanlarda
ince halatlarla.
Sen gel. Sen yeter ki gel.
Önce en güneş alan yere oturturum seni.
Saçların alnına düşer yavaş.
Eller miyim saçlarını? Korkarım. Çekinirim.
Olsun. Sen gel.
Üç tane nar var masamda, gel.
İstersen şarap da aldırırım bakkalın oğluna.
Çay mı istersin? Hemen demlerim.
Bir kâğıt, bir de kalemimi hazır ettim. Gel.
Hemen doyurmam karnını.
Konuşuruz belki biraz. Olmaz mı?
İlla susarsan sen
Peki, tamam. Susarız.
Yan yana olalım.
Sen gel.
Eski plaklar seni bekler. Sen gel.
Sandalyelerin kırık ayaklarını tamir ettirdim.
Evi de temizlettim bir hanıma.
Sen gel diye.
İnsanlar sokaklarda seni düşünmeden yürürler.
Ben her köşe başında seni görmenin umuduyla
Ben her ince belli bardakta senin gölgene hasret
Duaya açılan nasırlı ellerde senin kokunu arar
gözlerim.
Narları kaşıkla yemeyi seversin bilirim.
Üzerime önlük giymem.
Bak derim, senin için gömleğimi kirlettim.
Olsun. Ne çıkar. Gel.
Ellerim ellerini yokluyor yosun tutmuş rüyalarda.
Yaşlanıyorum bak.
Muhtacım.
Gel.
Neden geldin diye sormam.
Yağmurlar her yerde aynı kokar.
Sen gel, benim pe