Ziynet-i Zihniyet
Bir MİYAVLIK Hatır
Hazır dört ayağının üzerine
düşmüşken
Gel, gidelim buralardan
Hem bu mahallede barındırmazlar bizi
Bakkal desen, faşist...
Manav desen, kılıbık..
Kasap desen, sapına kadar sapık
Gel gidelim buralardan çakır gözlüm
Patilerine kurban olduğum
Yahu yaşanmış bir aşk var aramızda
İnkar edemezsin
Bak! Mart da geldi yine
Şimdi benim bir miyavlık hatrımda mı
yok:
Kalemin mürekkebini yutmuş adam
Diyor ki
Ben yürekten yazıyorum
Ben de diyorum ki
Ey yüreğine tükürdüğüm
Ben sana değil
Ziyan ettiğin mürekkebe acıyorum
Adam almış eline ulvi bir kitap
Dilinde duygu sömüren bir hitap
Bre deyyus
senin her yanın harap, bitap
Ben elindeki kitaba değil
Seni dinleyen zihniyete yanıyorum
Haktan halktan uzak
Uyan artık ey ahali bunlar sana bir
tuzak
Aç kalabiliriz yahu
Belkide çıplak
Ben bunlardan değil ama
Vatansız kalmaktan korkuyorum
Bu ulus
Yeri geldi Anasını da aldı gitti savaşa
Çünkü böyle gerek görmüş