gençlerin güzelliği zayıflıkla özdeşleştirmesine neden olmaktadır. Erkekler ise kadınlara oranla zayıflamanın yanında medyada idealize ettikleri karakterlere benzemek için aşırı egzersize yönelebilmektedir. Yeme bozukluğu olanlarda sıklıkla kendine güven sorunu vardır. Zayıflamaya odaklanarak özgüvenlerini kazanmaya çalışırlar. Childline( çocuk hattı) Adli Sivil Toplum Kuruluşu, sadece gecen yıl yeme bozukluğu nedeniyle arayıp destek isteyenlerin sayısını 10.500 olarak açıklamıştır. Bu sayıdaki artışın nedenlerinin başında sosyal medya kullanımının geldiği, sosyal medyada dayatılan yasam biçimlerinin özellikle ergenlik çağındakilerde baskı oluşturduğunu söylemiştir.
Her Yaşın Bir Güzelliği Var
Yeme bozukluklarını, ağırlıklı olarak genç kızlarda ve ergenlerde görüyoruz ancak 20’ li yaşların ve 40’ lı yaşların sonundaki kadınlarda da bu oran azımsanmayacak derecede görülmeye başlandı. Renfrew Merkezi’ nin 11 tedavi noktasında, 35 yaş üzerindeki hastaların sayısı son 10 yılda % 42 artış gösterdi. Buna benzer olarak, birkaç yıl önce Denver’ daki Yeme Bozuklukları Tedavi Merkezi’ ndeki hastaların % 10’ u 25 yaşın üzerindeydi; bugünse % 46’ lık bir bölüm
“ Reklamlar, televizyonlar, spor programlarındaki ve filmlerdeki birçok kadın çok zayıftır; bu da gençlerin güzelliği zayıflıkla özdeşleştirmesine neden olmaktadır. Erkekler ise kadınlara oranla zayıflamanın yanında medyada idealize ettikleri karakterlere benzemek için aşırı egzersize yönelebilmektedir.”
30 yaşın üzerinde. 2003 yılında Kuzey Carolina Üniversitesi’ nde Yeme Bozuklukları Programı açıldığında ergenler için tasarlanmış olmasına rağmen, şu an hastaların yarısı 30 yaşın üzerinde. Gençlerde olduğu gibi bu yaş grubundaki kadınlarda da menstrüasyon döngüsünde kesilme, kısırlık, psikolojik sorunlar gibi benzer sorunlar görülüyor. Uzmanlara göre bu takıntılı zayıflama isteği, popüler kültürün gündemden düşürmediği ultra zayıf yıldızlar ve sosyal medyada bu zayıflıkla övünen kişilerin sayısının iyice artmasıyla sağlıklı kilonun değil zayıf bir vücudun herkesçe normal kabul edilmesidir. Yetişkinliğe sağlıklı beslenme alışkanlıklarıyla giren kadınlarda dahi bu imajlar yüzünden yeme bozuklukları maalesef ki günümüzde fazlasıyla görülmektedir. Tabii ki de tek suçlu medya ve medyanın parlayan yıldızları değil. Travmatik olaylar ve ani gerçekleşen kayıplar gibi psikolojik sorunlardan ötürü gerçekleşebileceği gibi genetik yatkınlıktan dolayı oluşabileceği de bilim adamlarının son zamanlardaki görüşlerinde yer alıyor. Sonradan yeme bozukluğu ortaya çıkmış yetişkinlerde yeme bozukluğu hastalıklarının iyileşmesi ergenlik çağındakilere göre daha kısa sürmektedir. Bunun sebebi ise yetişkin bireyin tedaviye ihtiyacı olduğunu daha kolay kabul etmesidir. Ergenlerde ve gençlerde ise hastalığı inkar etme olduğu için doktoru ve ailesi tarafından tedaviye zorlanırlar. Tedaviyi kabul etmeleri ve iyileşmek istemeleri uzun bir zaman gerektirebilir.
Yeme bozukluğu tedavileri öncelikle çok büyük bir sabır gerektirir. 4 ay boyunca hastayla ilerleme kaydedip bir anda en basa dönebilir ve 4 ay öncesindeki ilk görüşmede tedaviyi kabul ettirmek için yapılan konuşmaları tekrar ve tekrar anlatmak zorunda kalabiliriz. Bu süreçte aile, doktor, psikolog ve diyetisyenle beraber tedavi sürdürülmelidir. Eğer kronik bir yeme bozukluğuyla karşı karşıyaysak hastaneye yatma dahil uzun yıllar tedavi gerekebilir. Yeme bozukluğu tedavisinde amaç bozulmuş yeme davranışını değiştirmek, sağlıklı yeme alışkanlığı kazandırmak ve bireyin tek başına bu yeme düzeninde devam etmesini sağlamaktır.
1. Allaz, A. Bernstein, M. Rouget, P. et al.( 1998). Body Weight Preoccupation
KAYNAKÇA
in Middle Aged Ageing Women: A General Population Survey. International Journal of Eating Disorders. İsviçre 2. Lilenfeld, L. Kaye, W. Strober, M.( 1998). Controlled Family Study of Anorexia Nervosa and Bulimia Nervosa. Amerika Birleşik Devletleri 3. Bulik, C.( 2005). Exploring The Gene-Environment Nexus in Eating Disorders. J Psych Neuroscience. Amerika Birleşik Devletleri 4. Andersen, A. DiDomenico, L.( 1992). Diet vs. Shape Content of Popular Male and Female Magazines: A Dose-Response Relationship to The Incidence of Eating Disorders. International Journal of Eating Disorders. İsviçre 5. Erjem, Y. Çağlyandereli, M.( 2006). Televizyon ve Gençlik: Yerli Dizilerin Gençlerin Model Alma Üzerindeki Etkisi. Sivas