İzlenim
olarak kabul edilebilir . Özellikle otomobilin 1655 kilogramlık ağırlığını da göz önünde bulundurursak . Pist üzerinde limitlerde ilerlerken hafif bir önden kayma yaşansa da otomobil durumu elektroniklere ihtiyaç duymadan kontrol ederek yola yapışıyor . Hatta kaydırmak istediğimizde bile yola tutunmakta inat ediyor . Bu cümleler daha önce hiç bir giriş seviyesi Amerikan otomobili için söylenmemiştir . Ama şampiyon bir ralli pilotun elinden kaçıs yok ! Yüzde 52 / 48 oranlı ağırlık dağılımı ve opsiyonel sınırlı kaydırmalı kilitli arka diferansiyel sayesinde hakimiyet kolaylıkla sağlanıyor .
Ağırlık salınımı kontrol ederek arka kısmı savurarak dumanlı pozlar vermek de mümkün . Fakat Murat ’ ın en çok beğendiği nokta ise opsiyonel performans paketinde gelen Brembo imzalı dört pistonlu kaliperlerle sarılan 352mm ’ lik frenler oldu . Pedal sertliği çok iyi kalibre edilmiş ve ihtiyacınız olan hissi size direkt olarak iletiyordu . Pistte defalarca yaptığımız sert frenajlara rağmen etkisini yitirmedi ve her defasında otomobili sorunsuzca yavaşlattı .
Altı oranlı otomatik şanzımanla ilgili de şüpheler de kafamda dolanıyordu . Çünkü son zamanda kullandığım otomatik şanzımanlı
Ford ’ lardan pek memnun kalmamıştım . Mustang ’ in de geleneksel tork konvertörlü bir şanzımanı var . Bir performans otomobilinde daha net , hatta mümkünse çift kavramalı bir şanzıman beklerdim . Fakat yine de Ford standartlarına göre iyi bir iş çıkarılmış . Direksiyondan da kumanda edilebiliyor olması pistte işleri kolaylaştırdı .
Altıncı nesil Mustang , günümüzün bir diğer olmazsa olmazı olan sayısız elektronik sisteme sahip . Bunlardan bizi ilgilendirenler sürüş modları ve direksiyon sertliği ayarları oldu . Pistte “ Yarış ” moduna aldığımızda gaz tepkileri tatmin
NİSAN-MAYIS / 2016