Mart 2014
editör
G
eçen ay ilginç bir
deneyimdi benim
için. Yaklaşık bir hafta
boyunca, günlük hayatımda
tamamen elektrikli bir
otomobil kullandım. Mitsubishi
i-Miev, belki yeni bir otomobil
değil, ama aslında bu daha da
önemliydi benim için. 20 bin
km’ye ulaşmış bir elektrikli
otomobili bırakın kullanmayı,
görmemiştim bile. Heyecanla
başlayan birlikteliğimiz, daha
farklı, dozajı artan
heyecanlarla devam etti. İade
ederken de ‘bu otomobili
satarsanız haberim olsun’
MART/ 2014
Elektriğe
hazır değiliz
diyerek uzaklaştım arkama
bakmadan. Elektrikli otomobil
kullanmak güzel, evet. Ama
insanlarımız hala buna alışık
değil. İşin temel prensibi,
sabah çıkarken şarjınız
mutlaka tam dolu olacak.
Yoksa aman, benim gibi
çarpılırsınız, bütün
programınız darmadağın olur.
Sabah 80 km menzil ile 30
km’lik havaalanına gittim.
Haydi içeride üşümeyi geçtim,
buğulanan cam için kalorifer
butonuna bastığım an menzil
anında 50’ye düşüyor. Ben de
‘aç kapa Artema’ mantığıyla 20
km menzil kalmış şekilde
havaalanına vardım. Evet,
otoparkta şarj noktası var, ama
çevresi dolu, takılı bırakmak
mümkün değil. Amaç ‘var mı
var’! Dolayısıyla dönüşte
Yeşilköy’deki ailemi üç saatlik
bir ziyarette bulundum. Daha
neler geldi başıma? Şarj
kablosunu çalanlar, herkesin
övünerek bahsettiği Bostancı
İspark’taki şarj noktası
maceram, bir saatlik şarja 50
lira isteyen ‘Uyanık Bakkal’…
Gelecek ay ilginç bir hikaye
sizleri bekliyor, beklemede
kalın.
benzinmagazin.com