PRINSES CHRISTINA
OP 72 JARIG LEEFTIJD OVERLEDEN
De koninklijke familie heeft bij Paleis Noordeinde afscheid genomen van prinses Christina. De jongste dochter van koningin Juliana en prins Bernhard overleed op 72-jarige leeftijd aan de gevolgen van botkanker. Haar stoffelijk overschot is onder begeleiding van de familie vanuit de Koepel van Fagel overgebracht naar het Koetshuis van de Koninklijke Stallen. Daar is in alle beslotenheid een afscheidsbijeenkomst gehouden. Prinses Christina is op eigen verzoek gecremeerd. De Rijksvoorlichtingsdienst heeft op verzoek van de koninklijke familie geen nadere mededelingen gedaan.
TEKST: YVONNE HOEBE
Ooit werd Prinses Christina gevraagd wat haar grootste nee was. "Prinses zijn”, antwoordde zij vol overtuiging. Eigenzinnig en haar eigen weg kiezend, dat was Prinses Christina ten voeten uit. Zij was altijd op zoek naar vrijheid, ondanks haar visuele handicap. Zo volgde zij na haar MMS-opleiding lessen aan de sociale academie ‘De Horst’, een zusterinstelling van ‘Kerk en Wereld’ in Driebergen. Zij veranderde op zestienjarige leeftijd haar roepnaam Marijke in Christina en wenste ook zo aangesproken te worden. Christina volgde lessen aan het conservatorium, ging studeren in Canada en trouwde in 1975 met de statenloze Cubaan Jorge Guillermo. Eerst gingen ze terug naar New York, maar later vestigden zij zich met hun drie kinderen op de De Horsten in Wassenaar, het latere woonhuis van Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima. Na een huwelijk van twintig jaar verliet zij haar echtgenoot Jorge Guillermo, liet haar inboedel veilen en trok zich samen met haar drie kinderen Bernardo, Nicolas en Juliana terug in Amerika. Schroomde er niet voor om cd’s te maken voor het grote publiek en in het openbaar te zingen op het huwelijk van haar neef Prins Bernhard en Prinses Annette en op uitvaart van haar ouders Koningin Juliana en Prins Bernhard. Kortom, zeker geen saai leven voor een vrouw die van jongs af aan wist wat zij wilde en daar ook voor stond.
Ondanks haar visuele handicap had zij een bijzonder zonnig karakter en spreidde een onverwoestbaar optimisme ten toon. Altijd had ze plezier en voelde zich het gelukkigste wezen op aarde. Gelukkig was zij echter niet in haar huwelijk met Jorge. Hij vernederde haar vaak en leek zich niets van zijn vrouw aan te trekken. Na de scheiding bloeide ze weer op en nadat de drie kinderen hun eigen weg hadden gevonden, koos ze voor een rustig leven in de schaduw. Met Jorge, die een huis tussen Bordeaux en Toulouse betrok, had zij totaal geen contact meer.
Van een nieuwe man in haar leven was officieel geen sprake, zij leek dat ook niet te zoeken. Wel had ze een hechte band opgebouwd met Oscar van Werven, de kapitein van het jacht van Prins Bernhard. Als Christina in Nederland was, woonde zij in een appartementje in de koninklijke stallen van Paleis Noordeinde in Den Haag. Zij richtte zich nu volledig op een muzikale carrière. Haar eerste cd 'My Christmas' Album verkocht meer dan 200.000 exemplaren en haar tweede album 'The Me Nobody Knows', waar zelfs een duet met Rob de Nijs op staat, was ook goed voor ruim 100.000 verkochte exemplaren. Christina had haar weg gevonden, een weg die zij zelf had uitgestippeld en ook op haar eigen wijze volgde. Met botkanker die in 2018 zich bij haar openbaarde, ging ze ook op haar eigen wijze om. ‘Het is chronisch, niemand hoeft zich zorgen te maken. Het bleek veel ernstiger te zijn dan Christina had voorgedaan en op vrijdag 16 augustus overleed zij. Net zoals haar leven was ook het afscheid intiem en vooral kleurrijk. Alle genodigden droegen een bloem, waren kleurrijk gekleed en haar kist was omgeven met zonnebloemen, tekenend haar zonnige karakter…