Ik had wel wat vrienden op school en ik was niet per se een ongelukkig of antisociaal meisje. Maar een kind voelde ik me niet echt en dat is denk ik een direct gevolg van mijn autisme, wat zowel goeie als verschrikkelijke dingen voor mij betekent. Iets in mij wilde niets liever dan ontsnappen aan de realiteit en praten met volwassen mensen die me begrepen. Zodra ik inlogde bij AOL of een ander chatprogramma (kennen jullie ICQ nog?) had ik keuzes in overvloed en ik realiseerde me dat je je online kon voordoen als wie je maar wilde, zolang je er goed in was.
Jaren gingen voorbij en samen met mijn nogal excentrieke vader en moeder verhuisde ik van land naar land naar land. Langzaamaan kreeg ik steeds meer het idee dat ik misschien te erg verschilde van mijn leeftijdgenoten dat ik té anders was. Tegelijkertijd kwamen er steeds meer online platforms bij voor sociaal contact en ik werd steeds beter in online relaties beginnen en onderhouden. Van Myspace-vriendjes met wie ik maandenlang chatte (wat zowel resulteerde in teleurstellende als goeie ontmoetingen IRL), tot hechte vriendschappen met vreemden die op de een of andere manier in mijn MSN terecht waren gekomen. Met al deze mensen deelde ik een aantal belangrijke en emotionele momenten.
Het is nu jaren later en ik ben volwassen, maar ik kan je vertellen dat er niet veel veranderd is. Ik ben alleen wel extreem goed geworden in inschatten wat voor persoon iemand is, achter haar of zijn online profiel. En door de bekendheid die ik heb als 'de dochter van', ben ik eraan gewend geraakt om echt contact te vermijden.
De laatste vijf jaar woon ik weer in Nederland, en bijna elke vrouw waarmee ik samen ben geweest, heb ik ontmoet via een datingapp of via Instagram. Ook mijn huidige vriendin heb ik kunnen verleiden met mijn talige woordgrappen in de DM.
Een tijdje vond ik mezelf zielig, en dacht ik dat alle nieuwe mensen die ik ontmoette hun oordeel al klaar hadden gebaseerd op mijn verleden, mijn familie, of verhalen uit de media. Ik dacht dat niemand me serieus nam. Door deze angst heb ik een systeem ontwikkeld om te kijken of ik een echte klik heb met iemand: ik stel bepaalde vragen en aan de hand van de reacties kan ik inschatten hoe goed we bij elkaar passen en ik kijk heel kritisch naar het online profiel van iemand.