Tarihte pi sayısı kaç olarak kullanıldı ? Pi sayısına ilk olarak M Ö 1650 yılında yazılmış olan Rhind Papirüsünde rastlarız . Çevrenin çapa oranı 256 / 81 yani yaklaşık 3,1605 olarak tanımlanır . Ancak Babilliler bu oranı gerçeğe hiç de uygun olmayan bir biçimde 3 olarak kabul ederler . Arşimet ise ( M . Ö . 287- 212 ) bu oranın 3 tam 10 / 71 ile 3 tam 1 / 7 sayısı arasında olduğunu bulmuştur . Romalılar aslında pi sayısının 3 tam 1 / 7 ye yakın olduğunu bilmelerine rağmen inatla daha kolay bölünebildiği için 3 tam 1 / 8 almışlardır . Belki de görsel basitliği nedeniyle √10 değeri , hiç de hassas bir değer olmamasına karşın , bütün Asya ’ da yıllar boyu pi için en popüler yaklaşım olmuştur . Ancak 5 . yüzyılda astronom Tsu Ch ’ ung – chih ve oğlunun çemberin içine 24526 kenarlı bir çokgen çizerek tüketme yöntemi ile elde ettikleri 355 / 113 değeri yaklaşık olarak 3,1415929 ’ a denk gelmektedir ve bin yıldan uzun bir süre kimse bundan daha hassas bir değer bulamamıştır .
MS 9 . yüzyıla gelindiğinde Harizmi ’ nin şahsen kendisinin bu sayının hesaplanması ile ilgili bir çalışması olup olmadığını bilemesek de ( muhtemel vardır ) çalışmalarında pi sayısını 3 tam 1 / 7 veya √10 değerini kullanmıştır . Gözümüzü batıya çevirdiğimiz de Fibonacci ’ nin çalışmalarında 864 / 275 ( 3,1418 ) gibi bir değerle pi ’ yi kullandığını görüyoruz başlarda .
6 yüzyıla kadar önemli bir çalışma olmasa da Viete 1579 yılında Archimedes ’ in tekniğini kullanarak pi ’ yi on haneye kadar doğru hesaplamayı başarmıştır . Son olarak , 1596 yılında Alman Ludolph van Ceulen , Pi ’ nin virgülden sonraki 20 basamağını hesapladı ve çalışmasına ölene kadar devam ederek 35 basamağına kadar bu sayıyı oluşturdu . Tüm bu çalışmalarından dolayı Almanya ’ da pi sayısı Ludolph sabiti olarak da bilinir . Bu tarihten sonra pi ’ yi hesaplamak için farklı teknikler kullanılmaya başlandı ve devamında sayının binlerce basamağı hesaplandı .
0 1 S A N A T K R İ T İ Ğ İ | S A Y I 2 3